BİZ BİZE BENZERDİK
Yanlış şehirlerde
Pıhtı atan yalnız sokak lambalarıydık,
Bilmediğimiz insanların fiyakalı kalabalığında
Devriye geziyordu ıssız yanımız,
Titreyen bir yaprakta felaketimiz oluyordu
Kurşunlanan düşler sokağımız,
Vuslatın tufanı geliyordu belki aklımıza
Biz deliler gibi
Birbirimizi arıyorduk
Birde güzelleştirmek için içimizdeki kırgın çocuğu,
Soluk soluğa kalıyorduk
Yalın sevilmenin bakışlarında,
Yakılmış ozanların
Yakılmış kitapların zaptedilmez özgür şarkıları düşüyordu gecemize,
Biz bir çığ tanesi oluyorduk
Toprağa değince
Hiroşima felaketi
Sırtlanlar çetesine
Aşkı kirleten
Aşk tacirlerine birer atom bombasıydık.
Çocuktuk
Çocuktun
Çocuktum
İncir ağacından kuşları maviliğe salan,
Yangın gidişlerini kipriklerinde saklayan
Büyük bir imparatorlugun asileriydik biz.
Kayboluncaya dek hüznümüz
Konyak ateşinde
Yakardık eskimeyen yalnızlığımızı.
Yaban otlar sarmaşığı
Hırçın öfke kuşatması
Çakalların av zamanı
Dinlerden öte,bir yalan makinası
Sığınağı nefret ülkelerin
Kan gölü hatları
Cehennem günlüğü
yanardağ günah ustaları
Yeryüzü celladları
İnsanlığın gafil avcıların düşmanıydık biz
Ve birer puşt zulasıydı arkada bıraktığımız.
Tanda
Tan yerinde açan bir fesleğeni çağıran
Yeşil ormanıydık biz
Barışa türküler yakan.
Başkalaşan şehirlerde
Aynı gökyüzü rıhtımında
Kaburgamıza yapışan
Deniz yıldızıydık biz
Bir sokak lambası.
Zeynep Mengü YILDIZ
"BEN TAYEÇE "
