GİDENLER ve KALANLAR
Dağlarda yankılanır ağıdım
Ormanlarca yakılırım
Bir ağaç gibi mahsun
Bir yaprak gibi yetim
Kahpe zindana düşer
Çürürüm.
Yaralarım binbir türlü
Eritir şu canımı
Ağlarım kuşlara, rüzgara, dağlara
İnletir çıglığım dünyayın ahvalini
Sazımı kırar
Türkülere küserim.
Boynumda yokluğun bir cellat
Yalnızlık yoldaşım
Ben,kalanım bana, yan yana yatan gece ve yokluğunda
Sen, kutup yıldızı yolunca
Ekvator ağlatan, yakan ranza yetimliği
Çocuk gözleri sulu,ırmaklarca gidensin sana..
💤 MENGÜ'CE ŞİİRLER🌟 TAYEÇE
