Hülya...
Bir özge fidan, duruşu mağrur, gözleri nemli,
Bilmem ki neden, ceylan bakışı bunca elemli?
Yoksa Fatih'ten, ya Eyüp'ten mi, acep nereli?
Elbet bir bilen olsa gerektir böyle güzeli.
Haliç'e doğru korkuluklardan bakarken suya,
Gözler kapandı, birden dalmıştı sanki uykuya.
Uçmuştu rûhu meleklere eş, başladı rüya,
Son anda bir genç koştu yanına; inledi Hülya! ..
Düştü koluna zavallı Hülya, sanki bir taştı;
Gözünden akan son damlalar ki, bir kanlı yaştı.
Geçmişte bu aşk burda başladı, Haliç'e taştı,
Yine burada bu güzel hayâl Hakk'a ulaştı...
02.10.2011
Fatih-İST...
Enver Özçağlayan
(
Hülya... başlıklı yazı
enver-ozcaglayan tarafından
29.05.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
