Gül Ve Bülbül...
Gül Ve Bülbül...

Devran bahar zamanı, bülbül yine bîkarar,
Bir yara var gönlünde vermiyor dili ikrar.
Düşünde kızıl gonca, dikenlerinden korkar
Kaldı ıssız yuvada, goncayı yele sorar; 
Gonca çapkın, edalı, bülbülü gülde arar.

Günler savdı ayları, geliverdi kış günü,
Hiç kimseler duymadı şakıyıp güldüğünü.
Her gün çile çekmekle tamamladı dününü,
Gonca, gülde ararken öğrendi öldüğünü,
Açmadan soldu gonca, yapılmadı düğünü.

Demiri tavında döv, yap işi zamanında,
İyi düşün karar ver, başla işe ânında.
Kararsızlık boşluktur, tutma onu yanında,
Gül ve bülbül misali bulunsun hep aklında,
Vaktinde sen de şakı, güller açsın bahtında...

08.05.2013 Fatih-İST.

Enver Özçağlayan
( Gül Ve Bülbül... başlıklı yazı enver-ozcaglayan tarafından 29.05.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu