Kalmadı...
Kalmadı...


Gözlerim artık perdelenebilirsin.
Görmeyi gerektirecek bir şey kalmadı.
Azrail, dostum, sen gelebilirsin.
Bende dünyaya ait bir şey kalmadı.

Karanlığın ortasında bekleyeceğim seni.
Dolunayın ışığında gölgeme yer kalmadı.
Gelince gözlerini gözlerime denk getir.
Gözümde kimseyi görecek fer kalmadı.

Biraz erken gelirsen mutlu olurum.
Hüznüme dökülecek yaş kalmadı.
Gel de götür beni inan, mutlu ölürüm.
Bende yaşamaya değer aşk kalmadı.

Götür beni dünyadan nazanım benim.
Bende dünyaya ait hırt kalmadı.
Olmasın dünyada mezarım benim.
Bende rahat yatacak sırt kalmadı.


Tufan Aslan
( Kalmadı... başlıklı yazı tufanaslannn tarafından 1.06.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu