Ağlayamıyorum
Öyle derin ki yaram, ağlayamıyorum.
Adriyatik yastığım, Anadolu yatağım,
Ata yurdum, yorganım iken,
Yastık yırtık, yorgan; param parça!
Yatağıma saplanmışken hançer, Ağlayamıyorum.
Nedendir? Halâ ibret alamıyoruz geçmişten!
Hadi geçmiş gitmiş, bugün niye tarih?
Dünü, günü, yarını sorgulayamaz neden?
Dilimiz, dinimiz, başka başka olmuş.
Resimlerde tanışır, işaretle konuşuruz.!
Çok garip topluluklar olmuşuz neden?
Son ferdimize kadar, yastığımızı vermeyiz.
Hele yorganı yamarsak birgün elbet.
Sereceğiz tüm dünyaya. Biraz sabret.
Gülsün yüzü, artık ağlamasın bu Millet.
26.10.1995
Ahmet Çelik
Ceyhan
(
Ağlayamıyorum başlıklı yazı
AhmetÇELİK tarafından
11.05.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
