öyle kocaman kocaman sözcüklerle yazmak istemiyorum... sosyal bir mesaj verme günümde de deðilim.akýl vermek yol göstermek gibi öyle bilmiþ bilmiþ rollere de girmek istemiyorum.zaten gelmiyor da içimden. uzun zamandýr parmaklarýmýn içimdeki samimiyeti yazýya dökemediðimi fark ettim... sözcükleri sanki sadece  sosyal medya için..ay çok güzelsin... ne güzel bir resim...kutlarým..tebrikler.. afiyet olsun gibi kýsa ve sanki zorunluymuþum yorumlar için kullanýyorum... hayýrlý cumalar.... günaydýnlar....  mutlu pazarlar... iyi ki doðdun... kelimeleri ne kadar samimi gözükse de  ruhsuz ve tek düzey.. ifade ettiði þey harici hiç bir anlamý ve sýcaklýðý yok ... oysa  þöyle  samimi  içten 1950 lerdeki gibi mektup yazmak geliyor içimden...küçüklerin gözlerinden büyüklerin ellerinden öpüp lavanta kokusu damlatýp  zarfa koymak sonra  hiç bilmediðim bir geleceðe postalamak istiyorum...yada þöyle ucunu hafif yaktýðým , cümlelere  kocaman bir aþký gizlediðim , göz yaþýmýn damlayýp kuruduðu ve ardýnda býraktýðý o sarýmtýrak iz olan  özlemle yüreðe postalanan  bir mektup yazmak istiyorum... yada,  yada  þöyle kýsacýk  ama  çok büyük anlamý olan  bir þiir yazmak istiyorum. kelimelerin gücüne inanan biri olarak.. o güçlü kelimelerle  oynamak evirip çevirmek  , içine gizli anlamlar yerleþtirip okuyanýn yüreðini pare pare etmek istiyorum.... öyle yavan  öylesine kelimelerin ve cümlelerin hoyratça ziyan edildiði ,kopyala yapýþtýr  kelimelerin  anlam dýþý sarf edildiði bir dünyada  öyle bir þeyler yazmak istiyorum ki  soðukta üþüyenin  içi ýsýnsýn... aç olanýn karný doysun... aþka inanmayan biri  aþka inansýn... aðlayan biri gülümsesin... yazmanýn büyüsü okumanýn keyfine vardýrsýn...iþte iz býraksýn ....yazmak istiyorum yazmýþ olmak için deðil  , uzayda  dolaþan gereksiz  o soðuk sözcüklerden sýkýldýðým için   ..... samimi içten silgisizce yazmak istiyorum..... 

silgisizce