Görücü
müsünüz?
Lise
arkadaşım Taylan’la
Yıllar
sonra
Mezuniyet
günü toplantısında
Bulduk
birbirimizi
Sanki
16 yaşımızdayız
Hiç
50 yıl geçmemiş gibi
Eski
günleri andık
Bizim
nişanımızda
Bir
kızla tanışmıştı,
Eşimin
okul arkadaşı
Nilay’la,
evlenmişler
Çocukları
büyümüş
Onlar
da evlenmiş
Bu
ayın sonuna
Torun
bekliyorlarmış
Gelsenize
bize dedi
Üsküdar
da oturuyoruz
Eşinle
bir akşam gelin
Balkonda
demleniriz
Tamam
geliriz
Haluk’u
hatırlıyor musun?
Haluk
mu?
Hatırlamaz
olur muyum?
Ne
yapıyor şimdi?
Emekli,
yakın oturuyor bize
Ailecek
sık görüşüyoruz Haluk’la
Haluk
ve eşine de söyle
Yerim
var
Lütfen
birlikte gelin
Onu
da çok özledim
Erken
gelin, tamam mı?
Tamam
Haftaya
Pazar
Öğleden
sonra sizdeyiz
O
Pazar
Çikolatamızı
aldık
Çiçek
de yaptırdık
Bir
de, bir şey daha
Demlenmeye
Yollar
Üsküdar da dar
Bir
yere park ettik
Yürüdük
Salacak’ta
apartmana kadar
Apartman
kapısı açık
Girdik
içeri
Asansör
yok
İkinci
kata çıktık
Daire
kapısı açık
Şık
bir bayan
Sıcak
karşıladı
Buyurun,
buyurun
Karşılayanlara
Elimizdekileri
verdik
Bayan
salona aldı bizi
Kibarca
Oturduk
hep birlikte
Kalabalığız
Yaşlı
bir dede,
Yaşlı
bir teyze başköşede
Orta
yaşlı bir bey ve
Bizi
buyur eden bayan
Oturdular
karşımıza
Genç
bir kız
Güzel
mi güzel
ve
kız arkadaşı
Bir
iki orta yaşlı çift
İki
genç delikanlı
Herkes
çok şık
Masa
donatılmış
Ev
temiz mi temiz
Ortalık
sessiz
Hoş
geldiniz!
Hoş
bulduk!
Kolay
buldunuz mu?
Bulduk
bulduk, artık navigasyon var
Trafik
nasıldı?
Her
zamanki gibi, iki saatte geldik
Sohbet
gidiyor
Soru
geldi
Kahve
ikram edeceğiz nasıl içersiniz?
Orta,
şekerli, sade, az şekerli
Sordum
birden
Taylan
Bey nerede? Yok mu?
Taylan
Beyler bir üst katta oturuyor
Siz
onlara mı geldiniz?
Evet
lise den arkadaşlarıyız
Şu
işe bakın
Biz
de kızımıza görücü gelecek
Onları
bekliyoruz
Sizleri
onlar sandık
Eyvah
eyvah,
Kalktık
Her
şeyin rast gitmesini diledik
Teşekkür
ettik
Kısmet onlarınmış
Üst kata Taylan’lara
Elimiz boş
Sonra
mı?
Az
daha kızı alıp
Eve
dönecektik
Kırıldık
gülmekten…
Barbaros
İRDELMEN
İstanbul,
Ekim 2016