Ve İnsan!..
İstemem başka vuslat, ben her an sende varım;
Hasretin bana yeter, gurbetinde yaşarım.
Zikrim Sensin dilimde, fikrimden çıkmıyorsun,
Bazan gamlanır gönlüm, bazan coşar taşarım.
Esbâb-ı mucibesi belli olan deveran,
Kendinden parça almış, atmış dünyaya Mevlam.
Beni tanı, bil beni; sen Kül' ün bir cüz'üsün;
Yalnız cüz' le başlamış evren boyutlu davam.
Sonra bizler, hep bizler; deryaya ulaşmışlar,
Evren boyu yol alıp, kâinatı aşmışlar.
Yol almanın hazzıyla başları göğe ermiş;
Veya hep öyle sanıp, damlada dolaşmışlar,
Sonunda vardık derken, Bir' den uzaklaşmışlar...
27.07.2012 Fatih-İST.
Enver Özçağlayan
(
Ve İnsan... başlıklı yazı
enver-ozcaglayan tarafından
16.06.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
