uyurken

içimin avlusuna sızlıyor hayat ’lar
dilimde karanlık kış ’ın mevsim tokmağı



gece kan-taşı
yaralı anıların ve ölümlü şehirlerin yalnızlık düşüşü
incinmiş sislerin dua mezralarında
tam ortasındayız dünyanın
sizinle aynı yerde
aynı kalp atışında..
rüzgarlı güneşle eserken yapraklar
uykuya dalanların,ayrılışların
başında yetimlik


-avucumun içinde sarılışları gölgelerin -


ahreti uyandıran uçurum
gözlerimin göremediği yüzlerde
hazin bir Şubat’ ta
soğuğun gözkapaklarında
sıcak bir han arıyorum
karanlığa çoğalan çocuklar nerdeler
ellerimin ikliminde seyrek kapılar
düşen şehirler



onarılmaz yaraların önünde
duadır avuçlarımıza inen her kayıp
her saat başı elinden tutuyorum umudun
çiçek açsın diye uçurum
gözlerimizin kıblesine


bakışlarımda çocuklar,
anne ,babalar

..

( Seyrek Kapılar başlıklı yazı Moonlight tarafından 16.06.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu