T/ekin değildi pek çok şey:

Eh, ne de olsa karalıyordum hayatı elimdeki nakşım sözcükler ve kibrini dünde unutmuş iken kalemim ve de gaipten gelen o ses: berhudar ol, yüreğim kopsa da kancası sözcüklerin bak nasıl da topluyorum tek tek renkleri içimin ikliminde yeşeren duyguların kısmeti bazen sessizliğe mahal veren bazense yorgun bir tanrı misali göğün derinliklerinde saklı matem ve dinmeyen meltem mabedimin kırık kapısı hayli erken çalmadı da kapımı kimse çağırdığım uzaklardan ansızın gelen.

 

 

 

 

Müstesna bir gün bir yorgunluk

Dinmeyen özlem

Duayeni olduğum kadar duyguların

Sonra mı?

Renkli bir mucize diledim kâinattan

Hem kırık hem kırgın hem de sırlı aynanın

İsyanında nasıl da büyüdü gölgem

Meşrebi genişti zalimin tayfasının

Aslına rücu eden bir geniz

Aşk gibi huzur gibi ve merhametin hası

Haiz olmadığı yaşamın mutluluğun nazı

Elbet tıkalı iken s/onsuzluğa uzanan yol

Genzinde saklı bir telaş ki

Kısık sesinde iklimin pür-neşe

Ölümle sevişen gaipten gelirken o vecize

Hem kulağıma küpe

Hem de başımın tacı

 

Mukaddes bir rota süregelen

Nokta hükmü yok iken yalnızlığın

Süregelen bir sızı

Göğün bağrına saplı

Acıdan çıkıp da yola münferit bir heceye sığınan

Şairin mutluluk ilacı

Elbet yolu illa ki şiirden geçen

 

Azadesi hayallerin

Ambarında saklı buğday

Hamt ettiğinden ötesi yok iken ansızın hâsıl olan o olay

Sevgi ve inanç ve umut

Seyyah hayallerin yolcusu şair ne zamanki tutulsa nutku

Düşe kalka yetişen peşinden

Bir rüzgâra da meyleden

Kalemin dokusu ve kokusu

Aşka namzet bir derya

Şiire hasret bunca duyguyu

Kilit altında da tutmuşken şair bir önceki hayatında

 

Muadili yok elbet insanın

Müdavimi olduğu kadar sevginin

Hele ki ait ise o münferit duyguya

Hem tek hece

Hem de şairi baştan çıkaran

Adeta suyu kurumayan bir çeşme

İlhamın patavatsızlığı nerede

Yakalanırsa yakalansın şair rüzgâra

Tek geçtiği kadar kendini

Teklerken yüreğin hamisi

Mazlum ve masum bir varsayım

Ola ki düşse yolu mutluluğa

Sanmayın ki uzun sürecek bu macera

 

Teşrifi umudun

Tefsiri inancın

Tahakkuk eden sevginin

Radarına takılı iken gün ışığı

Karanlığı dahi dağıtan yazılası ruhun destanı

 

Hazan ya da bahar

Hazzı iklimin yandığı kadar

Bağrında saklı bir hüzün

Göğün metruk yolculuğunda

Günbegün s/üzülen

Ölümle dans eden bir nakkaş

Sonsuzluk dilinin ucunda

Ayrı düştüğü kadar kendinden

Ve işte şiir:

Kendinden çıkıp da yola yine kendine uzanan

 


( Şairin Mutluluk İlacı... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 19.06.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu