Dîl Yarası...
Güzel söze hasret kaldı dilimiz,
Mecliste bâdire, sokakta dâva.
Bu gidişle neye varır halimiz?
Zehirleyen nerde, kimdedir devâ?
Sis indi göklerden, kesildi hava.
Gönlümüzden güzel duygu silindi,
Kanlı, kinli olduk yârla, yârenle.
Çok sırrımız söylemeden bilindi,
Pek çabuk kaynaştık şeyhle, erenle,
Dikeni bir tuttuk gülü verenle.
Herşeyde kem niyet aradık durduk,
Kişisel ameller ortada kaldı.
Oysa kalptekini dışarı vurduk;
Aynaya bakarak tek "ben" i gördük,
Hülasa aldandık, biz bize kördük.
Balık baştan koktu, anlayamadık;
El'i suçlamakla geçti ömrümüz.
Gönülde güzele yer bulamadık,
Bilsen ne zehirler içti ömrümüz,
En sonunda, dili seçti gönlümüz...
20.11.2016 Fatih-İST.
Enver Özçağlayan
(
Dil Yarası... başlıklı yazı
enver-ozcaglayan tarafından
20.06.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
