Online Üye
Online Ziyaretçi
Bu kentin sokaklarına yağmur yağdı,
Senden sonra,
Bardaktan boşalırcasına.
Arındı tüm sokaklar,
Ayak izlerin silindi, kaldırımlardan.
Silindi tüm yaşanmışlıklar.
Göz yaşlarım karıştı, her damlaya.
Uyuştu bedenim, kesildi nefesim.
Kendimi kaybettim,
Ne bileyim ben, belki de delirdim….
Bu kentin sokaklarına kar yağdı,
Senden sonra.
Çok üşüdüm yokluğunda seni aradın,
Ellerim, seni aradı yüreğim.
Yokluğunun hüsranıyla savruldum.
Gözlerim, karşı kaldırımdaki,
Sokak lambasının altında takılı kaldı,
Bir zaman.
Hani o her akşamüstü,
Yolumu beklediğin köşe başında.
Elinde sigaran, dudağında bir ıslık,
Ne çok yakışıyor du uzun pardesü sana.
İçine giydiğin o kırmızı kazağınınla.
Dalgalı saçların, kahverengi gözlerin,
Dalıp gitti yine, uzaklara gözlerim.
Biliyor musun, bahar hiç gelmedi,
Bu kentin sokaklarına, sen gittikten sonra.
Güneş dağların ardında kaldı.
Gökyüzünü bulutlar sardı.
Sen sen, gittikten sonra.
Aslında senden sonrası hiç olmadı ki.
Senden sonrası boşluk işte.
Hayat gittiğin o günde kaldı.
Yaşıyor muyum, bilmem.
Belki bir gün döner, yaralarımı sararsın,
Diye, nefes almaya devam ediyorum ben.
O kadar işte.
Yüreğime kar yağdı, senden sonra.
Çok üşüdüm.
Çok üşüdüm yokluğunda.
……Meryem Keskin……
…..14.03.2023……….