Diye Aranıyorum.

Hiç güneşin döve döve kararttığı yüzler

İle gölgenin esintisiyle öptüğü yüzler

Bir olur mu?

Her biri de sarkaç içindeler

Dese bile

Arthur, shop in hour!

Bu slogan hep farklı şekillerde söylense bile.

Bir olur mu?

Bir tarafı ıstırap diğer tarafı sıkıntı

Olan bir sarkaç içinde olsalar da

Bir olmazlar. 

Hiç oyuncak alamadığı için ağlayan çocuk

İle evinde ağlamasın diye kaynar su pişirilen çocuk

Bir olur mu?

Hiç analarını kuzusu yapan,

Onları ağlayıp zırlamasıyla güden,

Yönlendiren çocuk

İle… Görmüyorum ki başka tür çocuk.

Hep aynı çoban türü, kafası koruk.

Gittiğim yerler hep koruluk

Etrafında hizmetçi gibi sahipleri dolaşan.

Bir görüsü olmayan hoşgörü

Bu üst sınıfın gösteriş süsü.

Oysa onlara uzaktayken

Ve susamışken onların nezaketine

Şimdi susuzluğunu tuzlu suyla gideremeyen ben

Susamışlığım daha da azmışken “Su nerede? Ne nerede?”

Diye aranıyorum.