Şiirde mana ve konu bütünlüğü olmazsa ortaya böyle saçma sapan bir şey çıkıyor işte
Kalem soktum ah! kalbime
Ucu geldi gözümden çıktı
Görmeyeyim kimseyi dedim
Olmadı... Gözüm açıktı.
Kahkaham buhar oldu
Uçtu gitti havaya
Başıma üç akçe kıymet kondu
Eyvah! vermişim bedavaya.
Eloğlunun gözü açık
Getirir seni kündeye
Eh! olursa biraz da deli, kaçık
Benzetir seni hindiye.
Sarhoş hırıltısı olmuş kelam
Anlamaya lügat lazım
Hello dan verilir artık selam
Gülmemek için surat lazım.
Atarsan kuyuya taşı
Akıllıdan önce çıkarır deli
sorsanız seksenlik nineme yaşı
onsekizlik kızdır besbelli!
Eski bir kazanın içinde
Kaynar üç ayakla bir baş
Arama huzuru taa Çin'de
Bulamazsın be arkadaş!
Kelam kaleme küsmüş
Satırlarda mana yok
Şairim okkalı kusmuş
Kimse benim demez mideler tok.
Beyinler olmuş okkabaz
Hepsi birbirinden toylar.
çağdaş kimdir, kimdir yobaz?
Bir değil üç ipte oynarlar
Ben aklımı bıraktım
Sizin olsun artık meydan
Kapkara bir ışık yaktım
Haydin!zil çalıp da oynan.
nuri baş