Hayalat...
Hayâlât...

Hülyâmı sararken bahar meltemi,
Saçları ağartan bahtı düşünmem.
Ürperen ruhumun gelmişken demi,
Ömrümü azaltan vakti düşünmem.

Her yazın bir kışı, baharı vardır,
Deniz durulur mu, hiç çalkanmadan?
Bazan gelen bahar ömür kadardır,
Verseler de sensiz tahtı düşünmem.

Sevdâ yeli vurdu garip başıma,
Yitik duygularım şahlandı birden.
İster kan doğransın artık aşıma,
Ecele verilmiş akti düşünmem.

Deli deli savurur aklımı rüzgâr,
Kanım şelaleler gibi çağlaşır.
Bilmem Leylâ'dan mı kaldı yadigâr,
Gönlüme nereden aktı düşünmem.

İçimde şu yanan alev mi, köz mü?
Ateşten bir nehrin ortasındayım.
Ruhumu sarınan kabuk mu, öz mü,
Kimler beni böyle yaktı düşünmem.

Savrulur giderim sonsuzluklara,
Benden filizlenir sevdâ çiçeği.
Mutluluk taşırım tâ uzaklara,
Hangi hayâl tılsım taktı düşünmem.

Hayâli taşıdım ufkun ucuna,
Bilirim hayâller her zaman hoştur.
Bunca gerçeklerin acep suçu ne,
Deme ki çiviyi çaktı, düşünmem! ..

29.11.2010
Fatih-İST.

Enver Özçağlayan
( Hayalat... başlıklı yazı enver-ozcaglayan tarafından 2.07.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu