Yollar...
Yollar...

Ne umduk hayattan, ne verdi bize,
Bir bahçe çiçekten gül deremedik.
Seherler karanlık getirdi ize,
Düz yollar içinde iz süremedik.

Böyle vurdu bize mevsim meltemi,
Bahçeyi savurdu, bağı kuruttu.
Karaya oturdu sonunda gemi,
Tüm dost bildiklerim ahdi unuttu.

Umudu kaptırdık bir sinsi âha,
Yollar, yol içinde yolları çizdi.
Rûhum uzandıkça heran Allah'a,
Yıllar, yolumuza hep elem dizdi.

Sanma ağaracak bahtın karası,
Bayramlarda dahi dinmez acımız.
Günbegün uzuyor yolun arası,
Ezelden ebede bizim sancımız.

18.11.2010
Fatih-İST.

Enver Özçağlayan
( Yollar... başlıklı yazı enver-ozcaglayan tarafından 6.07.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu