Durup durup bakıyorum
Aynadaki kendime
Söyleyemediklerim vardı
Çabaladıkça göze batardı
Hayal kurma, yapma, çabalama dedikçe birileri
Ben hep emek ettim, çabaladım, gayret ettim
Ama yürekten sevdim
Dostum bildim
Yoldaş bildim
Arkadaş bildim
Oysa kişinin tek dostu
Kendiymiş
Durup çabalamaktan vazgeçince bildim
Koyun postun soyundum da geldim
Arındıkça gördüm ki
Sözler kifayetini
Sevgi dilini
Gerçekler özünü kaybetmiş
Geriye bir toprak ana bir ben kalmış
Bütün saflığıyla
Huzur evreni sardıkça
Işıltılar etrafımı sardıkça
İyiki varım diyorum
İyiki varım
Teşekkür ederim Tanrım sana
Melekler ışıldadıkça bana
Duyuyorum kalbimi tüm canlılığıyla
Son evresinde geldim kendim sana
Sarıl doya doya
Bir benden başka yok bu dünyada
Sev kendim kendimi doya doya
Ne dert kalır, ne tasa
Savur saçlarını ırmaklara
Aksın içine doğru doya doya
Gürül gürül ormanlar, çiçekler açsın
Kucağımda
Çabasızca, gayretsizce, zahmetsizce,
Rahatlıkla, kolaylıkla
Işılda evren daima bana
Kucak aç, şefkatli babanın kollarındaki bana
Zaman ışılda ve yavaşla
Geçip gitme öyle umarsızca
Gör beni
Hisset
Rüzgar gibi sağdan sola sarmala
Savur saçlarımı ışıltıyla
Güneş gibi aydınlat sözlerimi
Karanlıktan çıkıp, aydınlığa kavuşmayı
Seçenlere işte bu sözler
Tıpkı ben gibi, tıpkı sen gibi
Gel sarılalım, kucaklaşalım
Mutluluğa yelken açmaya
Çeyrke kala
(
Çaba başlıklı yazı
nurcan-aslansoy tarafından
6.07.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
