KAZIM ÖZTÜRK

ÖZTÜRKÇE

[email protected] 

[email protected]  

[email protected]

semazen.net        

SIRAT KÖPRÜSÜ!

Hayat uzun ince bir yoldur, adeta sýrat köprüsü. “Uzun ince bir yoldayým/ Gidiyorum gündüz gece” diyen Aþýk Veysel’de, Musa Eroðlu’nun sýkça okuduðu ve benim de hoþuma giden:

“Yolun sonu görünüyor” türküsünde olduðu gibi. Okudukça duygulandýðým, her satýrý beni titreten þu ifade de mesajlar yüklü deðil mi;

“Eli boþ gidilmez gidilen yere,

Rabbim boþ gelmedim suç getirdim,

Dünyalar çekemezken bu aðýr yükü,

Ýki büklüm sýrtýmda pek güç getirdim” diyen Tahir-ül Mevlevi gibi.  

Evet sýrat köprüsünü biz ahiret aleminde biliriz, doðrudur. Ama kýldan ince, kýlýçtan keskin bu köprüden geçme provalarýný bu dünyada yapmýyor muyuz? Bu muhteþem ve çok kritik olan sýrattan geçebilmek için bu dünya hayatýndaki sýnavý baþarýyla geçmemiz gerekmez mi?

Meseleyi yalnýzca ahirete havale etmek, kendimizi kandýrmak demektir. Eðer sadece ceza ve ödüllerin bu dünyada olduðunu düþünür de ahireti ihmal edersek o vakit, zulüm, iþkence, soykýrým, terör, savaþ, katliam, güçlünün zayýfý ezdiði, makam, mansýp sahiplerinin maiyetindekilere insanlýk dýþý tavýr sergilediði ve dünyayý cehenneme çevirmek kaçýnýlmaz olur. 

Bugün ahiret alemini hiçe sayan, ilahi mesajlara kulak týkayan tagut zihniyetlerin yaptýðý budur. Böyle bir zihniyet karþýsýnda fiili dua yerine kavli duayla yetinebilir miyiz? Tabii ki nusrat Allah’tan, elbette desteði Allah verecek. Kavli dua, fiili duanýn mührü.

Her birimizin geçtiði köprü, hepimizin kullandýðý ortak alan, kadýnýmýzla, erkeðimizle, genç ve yaþlýmýzla, Müslümaný ve Müslüman olmayanýyla, Türkiyeli ve dünyamýzla içinde olduðumuz, olmazsa olmazlarýmýzdandýr hayat.

"Hayat nedir?” diye sorduðumuz insanlarýn çoðunun cevabý budur. Hayatý sadece, yeme, içme, gezme, yatýp, kalkma, zevk ü sefa etme olarak görenler de var. Yaþam veya hayat denilen zaman süreci, bir baþka deyiþle; ömürdür.

Doðarýz, bebeklik yaþarýz, genç oluruz, yaþlanýr ve bir gün ölürüz. Hayat, adeta mevsimler gibidir. Mevsimlerden ilkbahar; doðum, gençlik ve yeniden diriliþi, yaz; Olgunluk, dinamizm ve kudreti, Güz; yaþlýlýk, iþ görememe ve piri faniliði, kýþ; ölümü ve þeb-i arusu temsil eder.

Kainat yek vücut, tek varlýktýr. Her þey ve herkes görünmez iplerle birbirine baðlýdýr. Sakýn kimsenin ahýný alma; bir baþkasýnýn hele hele senden zayýf olanýn canýný yakma. Unutma ki dünyanýn öte ucunda tek bir insanýn kederi, tüm insanlýðý mutsuz edebilir. Ve bir kiþinin saadeti herkesin yüzünü güldürebilir.

Cenneti ve cehennemi illa ki gelecekte arama. Ýkisi de þu anda burada mevcut. Ne zaman birini çýkarsýz, hesapsýz ve pazarlýksýz sevmeyi baþarsak, cennetteyiz aslýnda. Ne vakit birileriyle kavgaya tutuþsak; nefrete, hasede ve kine bulaþsak, tepetaklak cehenneme düþüveririz.

Hakikaten insanlarý anlamak zor. Bunun için: "Ýnsan Rabbine karþý nankördür” denir. Ne hikmetse kuraldan rahatsýz oluyor insanlarýn çoðu. Halbuki Kur'an, kural kitabý. Müslümanlar da kuralcý olmasý lazým. Ýbadetlerimiz, bizi kurallý hareket etmeye yöneltir. Bütün peygamberler, bütün din büyükleri, gönül insanlarý…Kur'aný rehber edindikleri, onun dediði istikamette gittikleri için baþarýlý olmuþ ve sevilmiþlerdir.

Yaþadýkça

Kýldan ince kýlýçtan keskin, hayat imtihan,

Doðan girer, ölen çýkar iki kapýlý han,

Deðiþtiremez kimse el ele verse cihan,

Fýrsat sunarken Rahman ellerine dikkat et!   

Aldatmasýn kimseyi menfaati dünyanýn, 

Canlara zehir olur þatafatý dünyanýn,

Sabun köpüðü gibi, saltanatý dünyanýn,                                  

Bu hayatta her zaman, hallerine dikkat et!

Yalan yanlýþ konuþma, karþýna çýkar her an,

Sen kimseyi incitme, incinmesin tek insan,

Kalp gözünle iyi bak, üzülmesin hiç bir can,

Ömrün varken an be an dillerine dikkat et!

Ýyi yapýþ þaþýrma sýrat-ý müstakimden,

Cezalara uðrama, Aziz-i müntekimden,

Ne gelirse yanlýþtýr, Allah dýþýnda kimden,

Aðyara aldýrmadan yollarýna dikkat et!

Lalezarý var eden Hak arazisindeyiz,     

Ýnsanlarý yar eden Resulün izindeyiz,

Sevgiyi miyar eden Rahmanýn sözündeyiz,