BÜYÜK BULUÞMA

Erzurum Üniversitesine kayýt olduðum günleri hatýrladým yeniden. Bir gece sonu karanlýk henüz daðýlmadan varmýþtým þehir içindeki otobüs yazýhanesine. Hava açýp karþýmýzdaki kýraathane açýldýðýnda ben de çay içmek üzere vardým oraya. Bir çay geldi, yanýnda akide þekeri vardý. O zamanlar þeker kýtlýðý vardý. 1974 yýlý. Ambargonun ve kuyruklarýn sürdüðü yýllar. Ben þekeri bardaðýn içine attým. Ocakçýnýn kaþýk getirmesi için iþaret ettim. Bana öfkeli bakýþlar fýrlattýktan sonra çay kaþýðý getirdi. Bu anýmý hiç unutmadým.
Sonra kayýt, eðitim baþlamasý vs. Kalacak yer sorunu baþlamýþtý. Hocamýn tavsiyesiyle öðrencisi Beþir’le kiralýk ev aramaya baþladýk. Hiç kimse bekâr öðrenciye ev vermeye yanaþmadý. Biz ümidimizi kaybederek memlekete döndük. Bu ev arayýþ sürecinde Vakýflar yurdunda kalmýþtýk. Orada Aziz Bayýndýr ve Faruk Beþer de kalýyor, yaz tatilinde evlerine gitmeyip burada eðitimlerini sürdürüyorlardý. Faruk hoca klasik medrese eðitimi alýyor, Aziz ise kendi kendine meal çalýþmasý yapýyordu sanýrým.
Bir müddet sonra Araþtýrma hastanesinin yurt olarak tahsis edildiðini duyarak Erzurum’a döndük. Bu arada MTTB þubesini arayarak bulduk. Kapýsý kapalýydý. Neden sonra bu kapýnýn açýldýðýný yeni bir yönetim sayesinde faaliyete baþlandýðýný duyarak bu faaliyetlere katýldýk. Yönetimde baþkan olarak Mustafa Ateþ göze çarpýyordu. Diðerlerini þimdi hatýrlamýyorum. Ömer Dinçer’in Orta Öðretim Baþkaný olduðunu arkadaþlarýmdan birinin sayesinde hayal meyal hatýrlýyorum. O Ramazan baþlatýlan iftar programlarýnýn teþkilatýn canlanmasýnda önemli bir yeri olduðunu sanýyorum.
Mehmet Kahraman ve rahmetli Selahaddin Ýpek’in Sezai Karakoç anlatýmlarýnýn benim kültür hayatýmda büyük yeri olduðunu düþünüyorum. Daha sonra onlar vasýtasýyla devam ettiðim aramýzda edebiyat evleri dediðimiz evlerdeki Sütun okumalarý benim için önemliydi. Orada Beþir Atalay ve Nazif Gündoðan’ý tanýdým. Ýsmet Özel’le ilgili bir aným da bu evlerden birinde geçmiþtir. Nazif beyin ýsrarýyla o akþam Cinayetler kitabýnýn anlatýmý sonrasý ‘neden bu ad, neden Cinayetler kitabý’ diye sorduðumda aðlamasý beni utandýrmýþ, Nazif beyin beni kullanmasýný yadýrgamýþ, kendimi suçlu hissetmiþtim. Her köþe baþýnda cinayet iþlenirken diye cevaplamýþ, her halde sað sol cinayetlerini kast etmiþti. Belki de manevi cinayetlerden bahsediyordu.
2. yýl hastaneden çýkarýlmýþtýk. Tekrar barýnma problemi baþlamýþ, bu yüzden ben de eðitime geç intikal etmiþtim. 2.Yurtta misafir edildim. Ne olduysa orada oldu. Ülkücüler misafiri olduðum Hüseyin Selçuk’a saldýrmýþlardý, ama ben yaralanmýþtým. Çünkü olaydan habersizdim, o ise hazýrlýklýydý. O sopayla onlara karþý saldýrý yaparken gürültüye uyanan bana býçak atmýþlardý. Bense deprem oldu sanmýþtým. Þalterler kapatýlmýþtý. Baskýncýlar þalteri kaldýrýp elektrikleri verince baþýmdan sývý bir þeyin aktýðýna tanýk oldum. Yanýma gelenler benim yaralý olduðumu fark edip hastaneye götürdüler. Dr. Azem baþýma 3 dikiþ attý. Ama benim psikolojim bozulmuþtu. Bu korkakça saldýrý beni olumsuz etkiledi.
Ben bir þekilde bu eðitimi sürdüremedim. Yýllar sonra Ýstanbul Üniversitesi Edebiyat fakültesini bitirdim. Ama Erzurum geçmiþim beni hiçbir zaman býrakmadý. Yýllar sonra bu buluþmalara katýlamaya baþladým. Abim Muhammet Karaosmanoðlu, Kocaeli Büyükþehir belediye Baþkaný’nýn kardeþi, Ýzmit Ýmam hatip lisesinden arkadaþýmýz Hüseyin ve Sefer Sarý’nýn etkisiyle bu gruptan kopamadým.
Birkaç buluþmaya katýldým. Ýstanbul, Adapazarý ve Ýzmir buluþmalarý, en son Kayseri buluþmasý… Ýzmir buluþmasý olumsuz etkilemiþti beni, sonrakilere katýlmamý engellemiþti. Ama bu kez tam tersine bundan sonra saðlýðým ve imkânlarým elverdiðince katýlmak istiyorum.
Bu büyük buluþma, -ben böyle diyeceðim- ev sahiplerinin misafirperverliði biz utandýrdý. 4 gün bize cennetten bir hayat yaþattýlar. Bunca sýcaða raðmen bu misafirperverlik biz adeta kuþattý. Hayatýmýzý gül bahçesine çevirdi. Tekir yaylasýnýn havasý, kopaz þelalelerinin serinliði bu misafirperverliðinin yanýnda sönük kalýr. Kerem sahibi Mustafa Söke MTTB baþkanlýk günlerini yeniden bize yaþatýyor, Hüseyin Eren Kuddusi babanýn torunu olmanýn verdiði ahlak deðerlerle hizmetin alasýný sergiliyor, Lütfullah Cebeci titrine bakmadan bizi kapýda karþýlýyordu. Celaleddin Ýzgördü sürekli koþturuyor, hizmet ve himmetini aþkla yayýyordu. Ýsimsiz kahramanlarý burada zikredemeyeceðim. Hem zaten ben de kendilerini öne çýkarmadýklarý için onlarý tanýyamýyorum.
Bu birinci yazý olsun. Gördüðüm yerlerin güzelliklerini ikincisine saklýyorum. Hepsine teþekkür ediyorum. Allah hepsinden ve hepimizden razý olsun.