Gül ağacı; diken dolu,
Dikenlerden gülün yolu,
Korur diken kolay değil,
Bülbül gibi sen; sev, sevil.

Güle diken bülbül çoktur,
Sevdi Allah, Hü der durur,
Bülbül öter, zikri dilde,
Diken oldu; şimdi gülde.

Her bir nefes, nefis olsa,
Gönlü ile görür gülü,
Bilmez nefis; nefessizse,
Gönlü gülsüz, duymaz onu.

( Gül Dikeni başlıklı yazı Mehmet Tevfik ELTAS tarafından 26.07.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu