LANETLENMÝÞ KAVÝM ÝSRAÝLOÐULLARI

"Bir de Yahudiler, “Allah’ýn eli baðlýdýr” dediler. Söylediklerinden ötürü kendi elleri baðlansýn ve lânete uðrasýnlar! Hayýr, O’nun iki eli de açýktýr, dilediði gibi verir. Andolsun, sana Rabbinden indirilen (Kur’an) onlardan birçoðunun azgýnlýk ve küfrünü artýracaktýr. Biz onlarýn arasýna kýyamete kadar düþmanlýk ve kin saldýk. Her ne zaman savaþ için bir ateþ yakmýþlarsa, Allah onu söndürmüþtür. Onlar yeryüzünde bozgunculuk çýkarmaya çalýþýrlar. Allah, bozguncularý sevmez." Mâide Suresi 64. Ayet

Kur'an-ý Kerim'in birçok ayetinde Yahudiler, karakterleri ve vasýflarý zikredilerek, kötülüklerinden dolayý azarlanýr, tehdit ve tahkir edilirler. Peki Allah, Yahudileri hem bu dünyada hem de ahirette neden lanetlemiþtir?

Kur’an-ý Kerim, insanýn en güzel þekilde yaratýldýðýný, daha sonra aþaðýlarýn aþaðýsýna indirildiðini, ancak iman eden ve salih amel iþleyenlerin bundan istisna edildiðini haber verir. Bu nedenle Allah, doðru yolu göstermek üzere Hz. Adem’den Hz. Muhammed’e kadar birçok peygamber ve kutsal kitap göndermiþtir. Buna raðmen birçok toplum kendilerine teblið edileni kulak ardý etmiþ, bu nedenle de Allah’ýn lanetine uðrayarak tarih sahnesinden silinip gitmiþlerdir.

Kur'an-ý Kerim'in çok yerlerinde Yahudilerin karakterleri ve vasýflarý zikredilerek, bu kötülüklerinden dolayý tehdit edilmekte, azarlanmakta ve tahkir edilmektedirler. Mesela, kendilerine verilen nimetlerin karþýlýðýnda þükürsüzlüklerinden, Allah'a þirk koþtuklarýndan, kendilerini yeryüzünde üstün ýrk olarak gördükleri için gurur sahibi olduklarýndan, mezmum hasletler olan hýrs ve tamâ ile zillet içinde kaldýklarýndan bahsedilmektedir.

Tevrat'ta ise, Ýsrailoðullarý bir taraftan "Tanrý'nýn (seçkin) kavmi", "mukaddes millet" olarak takdim edilirken; diðer taraftan kötü davranýþlarý sebebiyle de tenkit edilmektedirler. Çünkü onlar Musa ve Hârun'a karþý gelmiþ, Rabb'in gözünde kötü olaný yapmýþ, Baal ve Molok (ilahlaþtýrýlan hükümdarlarýn putlarý) gibi ilahlara ve altýn buzaðýya tapmýþlardýr. Böylece Allah'a verdikleri sözü tutmamýþ, ahidlerini bozmuþ, ahlaksýzlýk, zina etmiþ, ibadethaneleri yýkmýþ, peygamberlerini öldürmeye çalýþmýþlardýr.

Allah'ýn þeriatýný býrakýp diðer milletlerin kanunlarýný benimsemiþlerdir. Yahudilerin kutsal kitabý; Ýsrailoðullarýnýn doðru yoldan sapmalarý ve baþka ilahlara kulluk etmeleri sebebiyle peygamberleri tarafýndan kýnandýklarý ve azapla tehdit edildiklerini gösteren örneklerle doludur.

Bu tür konularýn anlatýldýðý kýssalar Kur’ân-ý Kerim’in yaklaþýk üçte birine tekabül ede, bu kýssalarýn neredeyse yarýdan fazlasý ise Ýsrailoðullarý ve onlarýn sorduklarý sorular hakkýndadýr. Bu bahislerin bir kýsmý, Yahudilere verilen nimetler hakkýndadýr: Çölde taþtan su fýþkýrtýlmasý, semadan býldýrcýn ve kudret helvasý indirilmesi, soylarýndan peygamberler gönderilmesi, kendilerine kitap verilmesi, ilim sahibi insanlar olmalarý bu nimetlerdendir.

Ancak verilen nimetlerle ilgili bahisler geçmiþ dönemlerde ve belli þartlarda gerçekleþip tamamlanmýþ bir olgu olarak ortaya konulur.

Kur'an-ý Kerim'de ise Yahudilerin sahip olduklarý vasýflar öz olarak zikredildikten sonra, kötü yanlarýnýn onlarý hangi felaketlere sürükledikleri nazara verilirken, aslýnda bütün insanlýkta nefs-i emmareye tabi olmanýn sonuçlarý külli düsturlar þeklinde ortaya konmaktadýr. Hüda yerine hevaya tabi olmanýn bütün müþahhas neticeleri Ýsrailoðullarý aynasýnda nazara verilmiþ, insanoðlunun yeryüzünde tabi tutulduðu imtihanýn þiddeti ortaya konulmuþtur. Kur'an-ý Kerim'in tehditleri ve hiddeti, yapýlan yanlýþlýklarýn ve iþlenen cinayetlerin büyüklüðünü nazara vermesi açýsýndan önem taþýmaktadýr.

Ýnsanlýk tarihinde mal sevgisiyle þöhret bulmuþ ve malý elde etmek için çok fazla çaba sarfedip, hýrs gösteren millet Yahudiler olmuþtur. Onlarýn bu tavýrlarýndaki en büyük etken, dünyaya tapar derecede baðlanmalarýdýr. Nitekim onlarýn akidelerine göre cennete girecek olan tek kavim kendileridir. Dolayýsýyla bu þekilde bir ahiret anlayýþýna sahip olan bir toplum için, dünyadaki emellerine ulaþmada bütün yollar meþrû olmaktadýr.

Kur'an-ý Kerim'de onlarýn dünyaya taptýklarý, çok yaþamak istedikleri, mal-mülk elde etmek için her yolu meþru gördüklerinden, dolayý alçaltýcý bir azaba müstehak olduklarý zikredilmektedir. Yine Kur'an'da Yahudiler'in maddeyi elde etme hususunda çok aþýrýya gitmelerinden dolayý onlara önceden helal olan þeylerin, sonradan haram kýlýndýðý ifade edilmektedir. (Nisa, 4/160-161).

Kur'an-ý Kerim'de Yahudilerin sözünde durmamak ve anlaþmalarý bozmak gibi kötü bir adetlerinin de olduðu,

"Ne zaman onlar bir antlaþma yaptýlarsa, yine kendilerinden bir gurup onu bozmadý mý? Zaten onlarýn çoðu iman etmez."(Bakara ,2/100) ayetiyle anlatýlmaktadýr. 

Yine Kur'an'da, onlarýn Allah'ýn emirlerine karþý geldikleri ve meleklere, peygamberlere düþman olduklarýndan dolayý inkarcý bir topluluk olduðu ifade edilmekte ve Allah'ýn onlara þiddetli azabýnýn olduðu ve onlarýn varacaðý yerin cehennem ateþi olduðu zikredilmektedir. Hz. Peygamber (asm) döneminde de Yahudiler O'na sorular sormakta ve iman edeceklerin söylemekte idiler. Fakat kendi anlayýþlarýna ve nefislerine muhalif cevaplar aldýklarýnda ise Peygamber'i inkar etmekte idiler.

Yahudilerin þiddetli bir düþmanlýkla hareket ettikleri ve kalpleri katý olduðu için nasihatlerin ve ibretlerin onlara ulaþamayacaðý da onlarýn diðer vasýflarý arasýnda zikredilmektedir.

Kur'an'da Hz. Musa'nýn kavmi olan Ýsrailoðullarý'nýn alemlere üstün kýlýndýðýný ve onlara imtiyazlar verildiði, hiçbir kavme verilmediði kadar nimet verildiði ve onlara peygamberler ve hükümdarlar gönderildiði anlatýlmaktadýr. Ancak Kur'an'da geçen üstünlüðün yalnýz Allah'a itaat edildiði dönemlerde olduðu da zikredilmekte; Allah'a þirk koþtuklarýnda ve O'nun itaatinden çýktýklarý dönemlerde ise Allah'ýn, nimetlerine nankörlükten dolayý onlarý lanetlediðini ve rahmetinin artýk onlara ulaþmayacaðýný ifade edilmektedir. Dolayýsýyla onlarýn üstünlüðü ancak takva derecesi ile ilgilidir. Nitekim Kur'anî bir düstur olan "üstünlüðün ancak takvada" olmasý, kavmî bir üstünlüðün söz konusu olamayacaðýný göstermektedir.

Yahudilerin bir diðer özelliði de Allah'ý uygunsuz vasýflarla tavsif etmeleridir. Yahudiler Allah'ýn oðullarý olduklarýný iddia etmiþler, Allah'ý eli sýký ve fakir gibi vasýflarla tavsif etmiþlerdir. Buna karþýlýk Kur'an onlara yakýcý bir azabýn olduðunu, bu ifadelerin onlarýn küfürlerini artýracaðýný, bu þirklerinden dolayý onlarýn kýyamete kadar aralarýnda düþmanlýk ve kin sokulduðunu ve onlarýn artýk ebediyen lanetlenmiþ bir millet olduðu (Maide, 5/18, 64) zikredilmektedir.

Yahudilerin Kur'an'da zikredilen diðer özelliklerinden biri de, fitne ve fesat çýkaran bir millet olduklarýdýr. (Maide, 5/64) Onlarýn fesatlarýnýn altýnda yatan þey, bütün beþeriyete duyduklarý kin ve þahsî menfaatleri doðrultusunda hareket etmeleridir. Öncelikle toplumlarý ahlaken çökertmekte, birbirine düþürmekte ve menfaatlerine göre hareket etmektedirler. Bu durumda onlarýn hileli yollarla ulaþmak istediði emellerine, Allah'tan onlara hiçbir zafer gelmeyeceði bildirilmiþtir.

Yahudilerin nankörlüklerine bir örnek de peygamberlerini ve cemiyetleri içinde adaletli olan kimseleri öldürmüþ olmalarýdýr. Kin ve düþmanlýkta yarýþan Yahudiler'in bu hareketlerinden dolayý acý bir azaba müstehak olacaklarý Kur'an'da bildirilen hususlardandýr.

Kur'an Yahudileri lanetlenmiþ bir millet olarak zikretmekle beraber, onlara Allah'a ve ahiret gününe inandýklarý ve iyiliði emredip, kötülüðü nehyettikleri takdirde müjdelerin olduðunu beyan etmiþtir.

Kur'an'da geçen,"Onlar (Yahudiler) nerede bulunurlarsa bulunsunlar, Allah'ýn ahdine ve insanlarýn (müminlerin) himayesine sýðýnmadýkça, kendilerine zillet (damgasý) vurulmuþtur; Allah'ýn hýþmýna uðramýþlar ve miskinliðe mahkum edilmiþlerdir. Çünkü onlar, Allah'ýn âyetlerini inkâr ediyorlar ve haksýz yere peygamberleri öldürüyorlardý. Bu da, onlarýn isyan etmiþ ve haddi aþmýþ bulunmalarýndandýr. Hepsi bir deðildir; Ehl-i kitap içinde istikamet sahibi bir topluluk vardýr ki, gece saatlerinde secdeye kapanarak Allah'ýn âyetlerini okurlar." (Al-i Ýmran, 3/112-113)

ayetleri, onlarýn hepsinin bir olmadýðýný, lanetlenenlerin sözlerinde durmamalarýndan, þirklerinden ve amellerinin kötü olmasýndan dolayý; müjde verilenlerin de Allah'a þirk koþmadan ona kul olarak istikametli bir yol takip etmelerinden dolayý müjdelendiklerini göstermektedir. Ehl-i Kitap'tan olup, iyi amel iþleyenler anlatýlýrken; onlara yüklerle mal býraksan, noksansýz iade edeceklerini, Kur'an'ýn indirilmesine sevindikleri, tam bir samimiyetle Allah'a boyun eðerek iman ettikleri zikredilmektedir.

HEM DÜNYADA HEM AHÝRETTE

Ýlerleyen ayetlerde ise Kur’an, Yahudileri bazý özelliklerinden dolayý hem bu dünyada hem de ahirette lanetlediðini anlatýr. Kendilerine birçok peygamber gönderilen İsrailoðullarý onlara âsi olmuþ, hatta bunlardan bazýlarýný öldürmüþlerdir. Kendilerini Kýzýldeniz’i yarýp Firavun’un zulmünden kurtaran Allah yerine buzaðýya tapmýþlardýr. Yine kendilerine vaat edilen kutsal topraklara girmeyi reddetmiþlerdir.

Hz. Peygamber dönemindeki Yahudiler ise mal ve servet kaybetme korkusu, toplumsal statü kaygýsý gibi nedenlerden dolayý kendilerine bildirilen gerçeði gizlemiþlerdir. Bu nedenle Allah’ýn lanetine müstahak olmuþlardýr. Pek çok ayette isyanlarý ve inkarlarý anlatýlan Ýsrailoðullarý/Yahudilerin Kur’an’daki tasvirlerinden bazý örneklere bakalým.

ÝNKAR EDÝP YALANLADILAR

Kur’an, peygamberleri ve onlarýn getirdikleri þeyleri yalanlayýp inkâr etmeleri sebebiyle Yahudilerin lanetlendiðini þu ayette anlatýr: “‘Kalplerimiz perdelidir’ dediler. Hayýr; küfür ve isyanlarý nedeniyle Allah onlara lanet etmiþtir. O yüzden çok az inanýrlar.” (Bakara-88)

Medine Yahudileri Hz. Peygamber’in tebliði karþýsýnda “kalplerimiz perdelidir”, yani senin söylediklerin bizim aklýmýza yatmýyor diyerek onu inkâr etmiþlerdir.

Onlardaki bu anlayamama ve akýl edememe kendilerinde bulunan fiziki bir kusurdan deðil, küfürlerinden dolayý kalplerindeki anlayýþtan yoksun býrakýlmalarý nedeniyledir. Yahudiler daha önceden kendilerine gelen peygamberleri inkâr edip öldürdükleri gibi Hz. Muhammed’i de birkaç sebepten ötürü yalanlayýp inkâr etmiþlerdir.

ÝSYAN ETTÝLER

Yahudilerin, Allah’ýn lanetine uðramalarýnýn bir nedeni de O’nun buyruklarýna karþý gelip isyan etmeleridir. Bu hususta, “Ey Ehl-i kitap! Biz birtakým yüzleri silip dümdüz ederek arkalarýna çevirmeden yahut cumartesi yasaklarýný çiðneyen kimseleri lânetlediðimiz gibi onlarý da lânetlemeden önce, sizdekini doðrulamak üzere indirdiðimiz kitaba iman edin. Allah’ýn emri mutlaka yerine gelecektir.” (Nisa – 47) buyurulmaktadýr.

Ayette de ifade edildiði gibi cumartesi yasaðýna uymayýp haddi aþarak Allah’ýn emrine isyan eden İsrailoğullarý’nýn lanetlendiði ve Hz. Peygamber’e iman etmeyen Yahudilerin de baþýna ayný þeyin gelebileceði belirtilir. Böylece bu mesaj Hz. Peygamber döneminde Medine’de yaþayan Yahudilere net bir þekilde verilmiþ olur.

SÖZLERÝNDEN DÖNDÜLER

Kur’an, Yahudilerin lanete uðramasýnýn bir sebebi olarak da Allah’a verdikleri sözden caymalarýný gösterir. Bu durum ayette þöyle ifade edilir: “Sözlerini bozmalarý sebebiyle onlarý lanetledik ve kalplerini katýlaþtýrdýk. Onlar kelimelerin yerlerini deðiþtirirler (kitaplarýný tahrif ederler). Kendilerine öðretilen ahkâmýn (Tevrat’ýn) önemli bir bölümünü de unuttular...” (Maide – 13)

Ahdi bozmak, kendilerine gösterilen delillere göre amel etmek yerine þüpheli þeylerin peþine düþüp ona itibar etmektir. Bu hususta delile göre deðil de heva ve heveslerine göre hareket eden Yahudiler, peygamberlerini yalanlayýp öldürmelerinden ve Hz. Muhammed’in Tevrat’ta geçen vasýflarýný gizlemelerinden dolayý lanete uðramýþ ve Allah’ýn rahmetinden uzaklaştýrýlmýşlardýr.

Yine kendilerine indirilen kitabýn lafzýný ve manasýný deðiþtirip onu tahrif etmiþlerdir. Verdikleri sözün aksine hareket etmiþlerdir. Eðer onlar söz ve ahitlerinde durmuþ olsalardý Allah onlara yardým edecek ve yaptýklarý iyilikler karþýlýðýnda onlarý cennetine kabul edecekti. Ancak onlardan birçoðu söz verdikleri þeyleri yerine getirmemiþlerdir.

ALLAH’A ÝFTÝRA ATTILAR

Yahudilerin Allah katýnda lanete uðramasýnýn bir nedeni de “Allah’ýn eli baðlýdýr” diyerek Allah’a iftira etmeleridir. Bu durum ayette þöyle dile getirilmektedir. “Yahudiler, Allah’ýn eli baðlýdýr (sýkýdýr), dediler. Hay dedikleri yüzünden elleri baðlanasý ve lanet olasýlar! Bilakis, Allah’ýn elleri açýktýr, dilediði gibi verir...” (Maide – 64)

Elin açýk ya da kapalý olmasý cömertlik ve cimriliði ifade etmek için kullanýlan meþhur bir deyimdir. Yahudiler, “Allah’ýn eli baðlýdýr” sözünü iki sebebe binaen söylemiþlerdir:

* Yahudiler, baþlarýna gelen felaket ve musibetleri Allah’tan bilmiþler ve Allah’ý cimrilikle suçlamýþlardýr. Bununla onlar Allah’ýn kudretinin azaldýðýný ve her konuda dilediði kararý veremediðini kastetmiþlerdir.

* Yahudiler, Müslümanlarý fakirlik ve sýkýntý içinde görünce alay ve istihza yoluyla “Muhammed’in ilahý fakir ve elleri baðlýdýr” demiþlerdir. Ancak söz konusu ayetin “Allah’ýn elleri açýktýr, dilediði gibi verir” þeklindeki ifadesi onlarýn bu iddia ve iftiralarýný apaçýk bir biçimde yalanlamaktadýr. Böylece Allah’ý þanýna yakýþýr bir tarzda anmak yerine ona iftira atan Yahudiler, bu nedenle Allah’ýn lanetini hak etmiþlerdir.

Yahudiler gerçeði bile bile gizleyen, mucizeler gördüðü hâlde hakký inkâr eden, Peygamberimiz (asm)'in peygamber olduðunu bildiði hâlde kýskançlýklarýndan onu kabul etmeyen, bu nedenle ona düþmanlýk eden ve Allah'ýn gazab ve ilanetine uðramýþ, belirgin özellikleri fesat çýkarmak olan bir kavim.

YAHUDÝ meselesinin bizleri ilgilendiren çok önemli bir yönü de, Kur’an-ý Kerim’de beyan buyurulan Ýsrâ sûresi ve âyetleridir.Malûm olduðu üzere, Kur’an-ý Kerim’de Yahudilerle alâkalý deðiþik birçok âyet bulunmakta ve genel olarak Yahudi'nin yapýsý, karakteri, fiilleri bizlere anlatýlmaktadýr. Yahudi’de ýrk ve din, âdeta bütünleþmiþtir.

Yahudi olmayan Musevî ve Musevî olmayan Yahudi, hemen hemen yok gibidir. Cenâb-ý Hak da bu kavmi lânetlediðini açýkça ifade etmektedir.

“Onlarýn üzerine horluk ve yoksulluk yüklendi. Allah’ýn gazabýna uðradýlar. Bu Allah’ýn âyetlerini inkâr ettiklerinden ve haksýz yere Zekeriya, Yahya ve Þuayb gibi peygamberleri öldürerek isyan etmelerinden ve aþýrý gitmelerindendir.” (Bakara, 2/61)

O peygamber katilleri hakkýnda, Mâide sûresinin 64. âyetinde þöyle buyuruluyor:

“Bir de Yahudiler, Allah’ýn eli baðlýdýr, cömert deðildir, dediler. Bu dedikleri söz sebebiyle, elleri hayýr yapmak hususunda baðlandý ve lânetlendiler. Doðrusu Allah’ýn kudret elleri açýktýr, dilediði gibi ihsan eder. Andolsun ki, sana Rabbinden indirilen âyetler, onlardan bir çoðunun azgýnlýðýný ve küfrünü artýracaktýr.”

“Lânetlenen Yahudilere, acaba Cenâb-ý Hakk’ýn biçtiði hüküm nedir?” þeklinde bir soru gündeme getirilir ve Kur’an âyetleri bu gözle taranýrsa, karþýmýza Ýsra sûresi çýkmaktadýr. Bu sûrenin baþlýca özellikleri þunlardýr:

• Ýsra sûresi, Müslümanlarla Yahudilerin münasebetlerinden bahsetmektedir.

• Allah’ýn Resûlü, Mescid-i Aksa’nýn ‘Mescid’ oluþunu belirtmek ve onun çevresinden Sidretü’l-Münteha’nýn yeraldýðý yüce gök katlarýna yükselmek için, Mekke’den Kudüs’e, o gece teþrif etmiþtir.

• Mekke döneminde nüzul eden Ýsra sûresinde Allah, Ýsrailoðullarýnýn yok edilmesine sebep olacak iki fesattan haber vermektedir.

Ýþte önemli nokta buradadýr!..

Acaba bahsolunan bu iki fesat, âyetin nüzulünden önce mi gerçekleþmiþtir, yoksa daha sonra mý gerçekleþecektir!

1. FESAT:

 “Kitapta Ýsrailoðullarýna þu hükmü verdik ki: “Doðrusu siz o ülkede iki defa fesat çýkaracaksýnýz ve çok kibirlenip böbürleneceksiniz.” (Ýsrâ, 17/4)

Beþinci âyette geçmekte olan ‘Ýzâ’ Arapça’da zarf edatý olarak kullanýlan bir kelimedir ve olayýn gelecekte gerçekleþeceðini gösterir. Ayný þekilde 4. âyette yer almakta olan ‘le tuisidunne’ ve ‘le ta’lunne’ kelimelerindeki ‘le’ de, Arap gramerinde gelecek için kullanýlýr. Öyleyse bu kelimelerin varoluþu, Yahudilerin çýkaracaklarý fesadýn daha gelmemiþ olup, âyetlerin nüzulünden sonra gelecek bir zaman diliminde gerçekleþeceðini bizlere anlatmaktadýr.

“Bu ikisinden birincisinin vakti gelince, üzerinize güçlü kuvvetli kullarýmýzý göndereceðiz ve onlar bütün diyarlarýnýzý kontrol altýna alacaklar, bu gerçekleþtirilmesi gereken bir vaattir.” (Ýsra, 17/5)

Her iki âyetten de (Ýsra, 17/4-5), gayet açýk þekilde anlaþýlmaktadýr ki Yahudiler, Ýslâm’ýn, Mekke döneminden sonra fitne ve fesat çýkaracaklar, ancak vakti geldiðinde, Cenâb-ý Hakk’ýn ‘kullarým’ dediði Müslümanlarla bu ateþ söndürülecek ve Yahudiler bozguna uðratýlarak, bütün diyarlarý Ýslâm’ýn kontrolüne girecektir... Nitekim aynen böyle olmuþ, Mekke dönemi, Medine hicreti ve sonra geliþen olaylarla Yahudiler, çýkardýklarý her türlü hile ve entrikaya raðmen ilk Müslümanlar tarafýndan maðlûp edilmiþler ve Medine, Hayber, Teyma gibi bölgelerdeki Yahudi gücü yok edilerek buralardan kovulmuþlardýr. Yâni, Ýsra sûresi’nin 5. âyetindeki vaat gerçekleþmiþ ve Yahudiler, ikinci fesatlarýna kadar bu bölgelerde aktif olarak barýnma þanslarýný kaybetmiþlerdir.

2. FESAT:

- Yahudilerin âyette adý geçen ikinci fesatlarý acaba hangisidir ve ne zaman gerçekleþecektir?

Ýsra sûresinin 6. âyeti çok manidardýr:

“Bunun ardýndan sizleri onlara galip getireceðiz, mallar ve çocuklarla size yardým edecek ve savaþ hâlinde sayýnýzý artýracaðýz.”

Bu âyette Cenâb-ý Hak, Yahudilerin bu defa ayný bölgelerde bir gün tekrar hâkimiyet þeklinin bir ‘devlet’ tarzýnda olacaðýný da haber vermektedir. Zira âyetin metninde geçen ‘kerre’ kelimesi, Arapça’da ‘devlet’ ve ‘hâkimiyet’ mânâlarýnda kullanýlýr. Nitekim, Ýslâm’ýn ilk devirlerinden sonra (1. Fesattan sonra) 1948’lere kadar önemli bir Yahudi meselesiyle uðraþmayan Müslümanlar, 1948 yýlýnda Yahudilerin bir Ýsrail Devleti kurmasýyla ikinci Yahudi fesadýyla karþýlaþmýþlar ve Yahudiler, hâkimiyeti tesis ederek, bu bölgeyi elde etmiþlerdir.

“...mallar ve çocuklarla size yardým edecek...” mealindeki 6. Ýsra âyetinin içinde geçen bu ifadeler, kurulan Ýsrail Devletinin, Hristiyan Amerika ve Batý’dan gelen yardýmcýlarla ayakta duracaðýný, bize bir Kur’an mucizesi olarak haber vermektedir!..

Ýsra suresinin 6. âyeti, “... savaþ hâlinde sayýnýzý artýracaðýz...” þeklinde bitmektedir. 1948 yýlýnda, özellikle Amerikalý Yahudilerin muazzam filolar hâlinde ve aylar boyu süreyle Ýsrail’e göç etmeleri, bu âyetin mucizevî bir tezahürüdür.

Öyleyse Yahudilerin ikinci fesadý, þu andaki Ýsrail Devletinin fesat ve zulmüdür.

Hâlen Filistin’in en ücra köyünde bile sürmekte olan ve herkesi, insanlýðýndan utandýracak zulmün sonunu merak edenler, Yahudilerin Peygamberimiz (asm)'den sonraki durumuna iþaret eden Ýsra sûresinin 4 ve 5. âyetlerinin devamý olan 7. Ýsra âyetini dikkatle okusunlar.

“Vaatlerden ikincisinin (baþkaldýrmanýzýn) ceza vakti geldiðinde (öyle kullar göndeririz ki) yüzlerinizi kötü duruma soksunlar (üzüntüden suratlarýnýzýn asýlmasýna sebep olsunlar) ve ilk kez girdikleri gibi yine Mescid’e (Kudüs’e) girsinler ve ele geçirdiklerini mahvetsinler.”

Cenâb-ý Hakk’ýn Yahudilerin bir gün galip gelerek, yeniden devlet kuracaklarýný bizlere bildirdiði Ýsra 6. âyetten sonra gelen Ýsra 7’de, bu devlet zulmünün bir gün biteceði ve Müslümanlarýn ilk defa olduðu gibi tekrar Mescid-i Aksa’ya girerek Yahudileri cezalandýracaðý ve onlarýn yüz hatlarýnýn çok kötü bir hâle geleceðini bizlere müjdelenmektedir.

Fakat bu lanetlenmenin sadece ýrkî baðlamda ele alýnmasý yanlýþ olur. Çünkü onlar içinde de hak ve hakikati teslim eden, iyiliði emredip, kötülüðü nehyeden kimselerin olduðu gerçektir. Nitekim Hz. Peygamber (asm) döneminde Yahudi alimlerinden olan Abdullah b. Selam kitaplarýnda Hz. Peygamber (asm)'in vasýflarýný okumuþ ve Peygamber'i görür görmez "Bu yüzde yalan yoktur." diyerek hemen iman etmiþtir.

Hiç kimse milliyetinden ve ýrkýndan dolayý þekavete mahkum olmadýðý gibi, saadete nail olmayacaðý, üstünlüðün ancak takvada olduðu, kim zerre kadar hayýr iþlerse veya zerre kadar kötülük yaparsa muhakkak karþýlýðýnýn verildiði hakikati mutlak Adaletin iktizasýdýr.

Sonuç:

Kur'an-ý Kerim'de Ýsrailoðullarý örneðinden hareketle, insanýn yeryüzündeki varoluþ gayesine uymayan davranýþlar sayýlarak belirginleþtirilmekte, bir topluluðun lanetlenmesine yol açan dalaletlerin ve kötü hasletlerin haritasý çýkarýlmaktadýr. Ýnsanlarýn arasýnda yaþayan ve insanlýðýn nefs-i emmaresi sayýlabilecek kadar her türlü kötülüðe kaynaklýk emiþ bir kavmin Allah katýndaki durumu ve onu bekleyen neticeler anlatýlýrken, beþerin dünyadaki imtihanýnýn nasýl cereyan ettiði gözler önüne serilmektedir. 

Kur'ani metod olarak bir insan topluluðunun yaþadýklarý ile külli düsturlar nazara verilmekte; insanlýðý lanete, zillete, meskenete, azaba ve þekavete götüren kötü hasletlerden ancak Hüda'ya tabi olmakla kurtulmanýn mümkün olduðu vurgulanmaktadýr. Ýsrailoðullarýnýn düçar olduklarý azab, meþakkat ve lanet mensup olduklarý etnik köken yüzünden deðil, saplantýlarý ve kötü hasletleri yüzündendir.

Kur'an'da Yahudi milletinin seciyelerinde ve mukadderatýnda münderic olan desatir içindir ki; Kur'an onlara karþý pek þiddetli davranýyor. (Sözler, s. 367) Dolayýsýyla Yahudi milletinde ekseriyet itibariyle bu vasýflar yoðun bir biçimde bulunduðu içindir ki; Kur'an onlarý lanetlemiþtir. Bir bakýma lanetlenen Yahudi milleti deðil, onlarýn ekserisinin sahip olduðu kötü vasýflardýr. Bu duruma yol açan fiillerin baþkalarý tarafýndan yapýlmasý halinde onlarýn da ayný gruba dahil olmalarý ve ayný sonuçlarla karþýlaþmalarý söz konusudur.

Daha önce de bahsedildiði gibi, Ýsrailoðullarýna Hz Musa ile Firavun'un zulmünden ve denizde boðulmaktan kurtulmak, çölde kendilerine gönderilen yiyeceklerle doyurulmak, susuzluklarýný gidermek için kayadan su çýkarmak gibi nimetler verilmiþ ve azaptan korunmuþlardýr. Buna mukabil onlar verdikleri sözü tutmamýþlar, daha sonralarý bazý peygamberlerini öldürmüþler, Allah'ý unutup puta tapmaya baþlamýþlar, yeryüzünde bozgunculuk çýkarmýþlardýr. 

Onlar, verilen nimetlere karþý nankörlük etmeleri, zulme sapmalarý, hile, fesad ve fitne dolaplarýný çevirmeleri, gurur, inat ve taassuplarý, haris bir þekilde mala ve dünyaya tapmalarý neticesinde Allah tarafýndan lanetlenmiþlerdir.

redfer