Dediler Ki


Alemi seyran için koyuldum yola
Görmek ister isen gez, dolan dediler
Şu perişan ahvali sordum her kula
Bir felaket yıkımdır olan dediler

Yollar hep diken dolu, yollar dert, çile
Acep sonu varır mı uca, menzile? 
Zulmetde sönmüş ışık, ahuzar ile
Çok şanslıdır yolunu bulan dediler

Nehir, ırmak kurumuş, su yok göllerde
Deniz siyaha çalar, dağlarsa yerde
Nerde kırmızı, mavi, yeşiller nerde
Var mı ki kıymetini bilen? Dediler

Kuzular kurda dönmüş, çakalla gezer
Karalar birlik olmuş, beyazı ezer
Herkes kendi akına methiye düzer
İnanma sen onlara yalan dediler

Bakındım dört bir yana hiç göremedim
Her gelene geçene sordum, söyledim
Nereye sakladılar sevgiyi dedim
Kuşların gagasında filan dediler

Yer yanıp kavruluyor, gök eder aman
Bulutlar alev almış, ağlar asuman
Tutuşturup elime bir kül, bir duman
Al, insandan geriye kalan dediler
( Dediler Ki başlıklı yazı /Murat/ tarafından 7.08.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu