Online Üye
Online Ziyaretçi
/…Varlığının yaratıcısıyım ben…/
.
.
.
Benden damladı
İlk nuften,
Son sualin yine ben..
Aslında
Yokluğundaki sıkılganlığımdan doğrudum seni,
Sancısının çığılıkları
Geceyi böldü, ordan anımsıyorum…
Ben yazdım bu hikayeyi
Kalemimde verdiğin son nefes
Dün gibi duruyor gecede…
Göğüs kafesinin sahte solukları,
Bir Damla kan
Ve bi anlık düştü
Kırdım kalemini şimdi senin
Anna Karenina
Öldü….
İkibinyirmidört’ün Haziran’ı
İstanbul…
Yazarın
Önceki Yazısı