/…Anlamsız bir soru cümlesi ile başladı bu hengame…/
.
.
.
I-
Neydim ki senden sonra
Kaç metre kareyi kaplardı sensizlik ,
Kalbimin izdüşümünde gölgenin boyu
Battıkça güneş uzar mıydı sahiden ?
Hem söylesene ,
Kaç kere sen yok ediyordu sevgiyi ?
Yada
Ne kadar tutardı
Üçgenimin iç acılarının toplamı…
II-
Dünyanın yuvarlaklığına inat ,
İçimin köşeli şekillerinde gizleniyordu sanki yokluğun !
Hayat ,
Kısa kenardaki yalnızlığınla
Uzun kenardaki o’nun çarpımı ;
Kaderse
Kimsesizliğinin karesi kadardır dedi
bu dünyada kapladığın alan hepi topu..
Hasılı ;
Kapalıydı işte tüm çözüm yolları
İhtimalleri elinden alınmış
Çok bilinmezli bir denklem gibiydim
Hangi’nin yerine Ne’yi koysam
Tutmuyordu birbirini
Ne gidiş yolum doğruydu,
Ne iki tarafın eşitliği…
İkibinondört’ün Mayıs’ı
İstanbul…
Yazarın
Önceki Yazısı