Online Üye
Online Ziyaretçi
CEKETSİZ DEDE
Mevsim kış, kar
bezekte, hava bir hayli soğuk
Okuluna gidecek
parmak kadar bir çocuk
Dede yaşlı ve
yorgun, öksürür boğuk boğuk
Karda yol açarken
ter alında boncuk boncuk
Çocuk cılız ve
yorgun, yükü bir hayli ağır
Dede der ki
“Geride kalınca beni çağır.”
Gerçi çocuk seslense
duymaz, kulağı sağır
Üzerinde kar
tutmuş giydiği deri gocuk
Isı sıfırın altı
ağacın kuzlarında
Ayakta durmak da
zor sulanmış buzlarında
Yürür okula
doğru çocuk omuzlarında
Okusun da açılsın
diye minik tomurcuk
“Ceketimi satarım okuman için” derdi
Bizi kurtarmak idi onun en büyük derdi
Ceketsiz kaldı ama bize hedef gösterdi
Dedem rahat uyuyor mezarında kıvırcık.
26.08.2024/Samsun
İbrahim COŞAR