Çocuklarım...
Çocuklarım...
İşte benim çocuklarım,
Dünyadaki varlıklarım.
Ne de güzel görüntüler;
Ertürk, Günhan ve Erhan'ım.
Yıllar geçince aradan,
Ayrıldılar hep sıladan.
Dede, Nine oldular da;
Gösterdi bize Yaradan.
Hakk'a şükür ki mutluyuz,
Gelecekten umutluyuz.
Güneşimiz, Kar'ımız var,
Bazı bazı bulutluyuz.
Günler nasıl geldi geçti?
Zaman oldu, deldi geçti.
Hayat deniz, insan taka,
Kendince bir yolu seçti.
Lâkin sevgiler bitmiyor,
Çocuklukları gitmiyor.
Rab'bim olmayana versin;
Üçü tam, biri yetmiyor...
17.Mayıs.2023
Fatih-İST.
Enver Özçağlayan
(
Çocuklarım... başlıklı yazı
enver-ozcaglayan tarafından
3.09.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
