Bazen bir keman ağlar uzaklarda,

Dalga dalga dağılır sesi. 

Sevda zannedersin,

Kapılırsın o büyülü melodiye.

Düşersin aşk çıkmazına.

Sonra: sonrası kalpte bir yara,

Anlatılacak pek bir şey kalmadı aslında.

Yıkılmış umutlar ve,

Büyük bir hayal kırıklığı….

Esme rüzgâr, yarin kokusunu almaya, 

Dayanamıyor ki bu yürek.

Kaç mevsim geçti bilmiyorum.

Kaç yalancı sevda girdi aramıza.

Kaç gönlü harcadık unutmak için.

Unutabildik mi? Bilmiyorum.

Sensizliği Soruyorlar bana,

Anlatamıyorum ki.

Neyi nasıl anlatayım, bilmiyorum.

Lugat aciz kalır, kelimeler yetmez,

Anlatmaya.

Kalbim üşüyor, dudaklarım titriyor.

Kar kadar beyaz, ölüm kadar soğuk,

Sensizliği anlatamıyorum ki….

Senden başka herkesin olduğu,

Bir şehirdeyim şimdi.

Bir gün daha bitiyor,

Güneş ufukta efkarlı batarken,

Ağladım…gezdim sokalarda, yerli yersiz.

Nefes aldık, yaşadık işte ayrı şehirlerde,

Sen benden ben de senden habersiz.

Geçip…gidiyor yıllar, ağaran saçlar,

Puslanan gözler yorgun kalbimiz şahit…

Ah…yâr..sen benden gideli,

Yıllar oldu belki de.

Kırdığın gururum, incinen ruhum,

Ve pişmanlığım.

Ne adın kaldı bende,

Ne de suretin kaldı gözlerimde, desem de.

Sen bana inanma güzel gözlüm.

Rüyalarımı kabusa çeviren adam,

Ben senden başkasını, yâr bilmedim.

Vefasız kalbin anlamasa da,

Kimseden çekinmeden söylüyorum işte.

Nalet olası, ben seni çok….özledim.

Ben seni çok…özledim…

……Meryem Keskin…..

……08.09.2024…….