Saman Çöpü
Kayar gider meçhule,
Boyası silik
Pejmürde saman çöpü.!
Düşmüş her nasılsa dereye.
Bazen bir dalga
Bazen da akıntı sürükler,
Kimi yerde takılır
Ya bir söğüt yaprağına
Ya da yosun ağına.
Kalır orada zaman elverdiğince.
Kurtulursa takıntılarından,
Başlar yeni, yep yeni bir macera
Ufukta bekleyene doğru..!
Islak ayaklı güvercinin,
Gagasıyla sunduğu
Yeşil zeytin dalını
Taşımıştı bu sular
Birgün bile ah demeden..!
Yüzlerce yıldır
Kalabalık ayaklar, bastı geçti üzerinden
Geleceğe iz bırakmadan.
Çok fatihler gördü
Ne fetihler geçirdi
Hep bir sonraya miras kalarak.
Etrafına çakılan tel direkler,
Çürüdü, zamana direnemeden.
Gelin misali
Zemheride görücüye çıkarıldı
Yağan kar’a aldırmadan.
Bir yıl dört mevsim ama,
Donsa da
Hep aynı yaşadı.
Mevsimler değişti.
O yerinde sabit kaldı.
Bir şey hariç;
Hoş bir heyecan sarar,
Daha büyük suya karışınca.
Ne sap kalır, ne de saman,
Deniz denilen ummanla buluşunca..!
22.09.2008
Ahmet Çelik
Ceyhan
(
Saman Çöpü başlıklı yazı
AhmetÇELİK tarafından
18.05.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
