Elimde, kırık kalemle yazılmış,

Di/li geçmiş bir zamanın mektubu,

Belki de bundandır, dipsiz suskunluğum,

Okunmaz bir yazgıdır, talihsizlik koydum adını.

Sormayın efendiler halimi

Uzar gider bakışlar, gecenin koyuluğunda

Gündüzümse hazan sarısı bir ötekilik

Bu hal, mahpusluktur bir düşte, yalnızlık koydum adını

Bana bahşedilen yollar müşkül

Yorgun ayaklarımsa hasrette mutabık

O’nu bulamam, kendime gelemem

İsyan edemem, gaiplik koydum adını

Bir yarım türkü dolanır dilime

Gökte solgun bulutlar, yerde telaşı çöpçülerin

Süpürülür kaldırımlardan ruhumun kırıkları

Hayır, bahar değil bu gelen, içimden gidenlerin mektubu,

Di/li çoktan geçti içimde zamanın,

Ölüler konuşmaz, diriler anlamaz, anlatamam,

Güz koydum adını…