Evim 2.  katta, salonda bir balkonum var, tam önünde dalları benim balkonuma gelen büyük bir ladin çamı var,  bu çamda göz hizamın az üstünde ağacın büyük bir dalıyla gövdesinin birleştiği noktada bir karga yuvası var ve bu yuva balkona 2-3 metre kadar yakın. Benimde  senelerdir balkon kenarına koyduğum yiyeceklerle beslediğim bir karga çifti var.

 Her ilkbaharda benim kargalar bu yuvaya gelir önce günlerle tadilat yapar sonrada yumurtlarlar. Her sene biz bu olayı belgesel seyreder gibi çok yakından izleriz. 2 sene önce 2 yavru yaptılar, geçen sene 3 yavru yaptılar ve bu sene muhtemelen karga tarihinde bir ilke imza atıp 4 yavru yaptılar. Ben 4 adet açık gagayı yuvadan yukarı doğru görünce eyvah dedim, çünkü 2 den fazla yavru yuvaya pek sığmıyor, geçen sene 3. yavru yuvadan ağacın altına düştü. Muhtemelen birçok kişinin daha evvelde tanık olmuştur,  yuvadan düşen bir yavruyu ana baba karga korur ve yanına kazara yaklaşan biri olursa pike yaparak kafasını delerler, geçen sene bizim zavallı kapıcı Recebin başına da aynen bu geldi, bizim yuvaya sığmayan ve ağaçtan bahçeye düşen 3.yavrunun etrafında dolaşırken beyni delindi.

 

Ben olacakları önceden bildiğim için ayvayı yedik dedim, bu kuşları bu kadar çok beslersen, onlarda yumurta sayısını sapıtırlar tabi dedim, bol gıda uzun ömür oh ne ala memleket dedim, ama olan olmuştu tabi. Yavrular tabiri caizse ışık hızıyla büyüdü, birkaç hafta içinde kocaman oldular, bende olacakları beklemeye başladım. Her neyse yaklaşık 15 gün önce bir akşam  işten eve geldik ve  işte bir adet karga yavrusunu kafasını gövdesine gömmüş bahçede öylece durmakta idi. Şimdi bizim bahçede bol kedi var ve apartmanda da bol köpek var her gün bahçeye çıkan, kısaca karga yavrusunun o noktada hayatı son derece kısa görünmekteydi. Biz eve çıktık ama aklım yavruda kaldı, evde dört dönüyorum,  bir yandan bu doğanın kanunu, zayıf olan yaşamaz diyorum,  bir yandan da onları ben besliyorum ya  kıyamıyorum.

 

Ben aynen bahçeye indim, elimde bir havlu, yavruya yaklaştım, ana baba üst dalda bana bakıyor, onları kolluyorum saldırmasınlar diye, yavruyu havluyla aldım, eve getirdim, balkona çıkardım ve yere bıraktım, bir kanadı biraz hasarlı gibi geldi gözüme,  içeri girdim. Tabi bizde balkon kapısı yaz kış açıktır, çünkü evde kedim var ve  o daima balkona çıkar. Kedi balkon kapısının camına yapıştı ve burnunun dibindeki karga yavrusuna acele tarafından delirdi. Perdeyi çekip kuşu görmesini engellemeye çalıştım ama kapıyı aç diye bitmez tükenmez miyavlamaya başladı. Kendime aferin doğanın dengesini bozdun, nasıl bakacaksın bu yavruya, balkonda ölecek, bizde balkonu unutalım artık , sonunda uçamayan evcil bir kargamız olacak diye söylendim.  

 

Sonraki 10-12 günümüz harikaydı! Kedi balkon kapısının önünde miyavlıyor, balkondaki karga yavrusu eğer perde açıksa cama kafa atıp içeri girmeye çalışıyor ve gün 24 saat gaklıyordu. Ben bu gaklamayı hayvanın aç olmasına yorduğum için internetten yavru karga ne yer diye araştırıp meyve ezmeleri hazırladım. Balkon kapısını biraz aralıyordum, bakıyordum dallarda kimse yoksa kuşa çay kaşığıyla mama uzatıyordum, cam gibi parlak siyah gözleriyle bana bakıyordu,  onun o gagasını annesi gibi yukarı kaldırıp açması yok mu işte o muhteşem bir duyguydu, tam bir iki kaşık açık gagasından meyve püresi döküyordum ki hemen anne karga gelip önümdeki dala konup beni kovalıyordu. Ben bu karganın kanadı düşerken incindi sanıyordum ve ayrıca da açlıktan ölecek diye düşünüyordum, yardımcı kadınım ise batan balkona bakıp söyleniyor ve çiçek sulamaya dahi çıkamadığını anlatıyordu.

 

Son birkaç gün benim yavrunun yanında balkonda  yerde anne ve babasını gördüm ve umarım onu besliyorlardır diye düşündüm, anne ve baba ile uçan diğer kardeşler ağaçtan hiç ayrılmıyorlardı. Sonra geçen gün akşam eve döndüm, mama hazırladım, balkon kapısını açtım baktım kuş görünmüyor, öldü de saksıların arasında  mı kaldı diye arandım, hayır yok, kuş uçmuştu, gözlerime inanamadım,  bu kadar hızlı uçabilecek hale gelmesi müthişti, çok mutlu oldum. Şimdi arada gelip ailece ağaca konuyorlar, bende zaman zaman yine balkon kenarına yiyecek bırakıyorum, balkonu yıkadık, kedi balkonda yatıyor. 

 

( Karga Hikayem başlıklı yazı nimet-pakize-ayrilmaz tarafından 18.10.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu