S/alýntý bir düþ’ e mahal veren yangýn öncesi susuzluðumu gideren ve iþte tensiye ediyorum þiirlerimi güncemin öncesi ölüm sonrasý giderdiðim can sýkýntým nasýl ki de canýmdan çok severken.

Alacasýyým ruhun sarmalýnda saklý gizemin öncüsü ve tetikleyicisi ve acýnýn ambarýnda gagaladýðým yalnýzlýk belli olmasa bile gizin öncüsü o hercai sefalet göðün tekbir getirdiði akþamýn parýltýlý örtüsü karadan ibaret deðil mi ki renklerim ve iþte ruhumun aydýnlýðýnda koyuverdiðim ebemkuþaðý bazen nane tadýnda genzimi yakan hüznün dürtüsü…

Diviti tükenmezken kalemin…

Ýhbar ettiðim bir sarkýt bir dikit kalemin ruhuna saplanan öncemden ayrý düþtüðüm andaki mevcudiyetim ile süründüðüm elbet aylak takýmýn hain eþrafýn deðil makberin hiç deðil asla sönmeyen Ýlahi Ateþin her kývýlcýmýnda huzura delalet yolculuðum bazen silik bir el yazýsý bazen sönük bir ýþýk ve uçuþan saçlarýmýn perçemine konan þýk bir þarký misali sessizliðin tonlamasýnda ilkelerimin pervazýnda ve nazýmda saklý niyazýmdan ayrý düþmediðim ömrün öncüsü iken iman gücüm.

Sadýk bir neferim aþka ve vatanýma âþýk solgun bir çiçek olsam bile dalý dik göðsü baðrý açýk elbet sevginin þiarý Rabbin yardýmý ile süregelen hayat mücadelem.

Bir önsezim varsa eðer ki þiire hikâye babýnda.

Bir özveri ise baþým gözüm üstüne sitem edenlerin nazarýnda neyse iþtigal ettiðim ben sadece Hakkýn yolunda inancýmla göðsümü gere gere ön cephede verdiðim savaþ tutuklusu olduðum deðil sadece tutkunu olduðum yüce Rahman ve yaþama sevincime öncülük yapan dimaðým ve özverim ve önsezim ön sözümse saklý iken þiirin ruhunda saklý bir peri misali süzüldüðüm kadar üzüldüðüm adýna þiirler yazdýðým ahvalin sevgisinde saklý olsam da olmasam da rengimin beyazýna muadil bir defteri kebir misali önde sektiðim bir heceden diðerine.

Sazý sözü eksik olmazken kiminin.

Kindar nefsinde saklý kirin çamurun deðil mi ki üstüme sýçradýðý pervasýz bir kulun nazarýnda nazenin varlýðýmda saklý tuttuðum kutsalým ve Ýlahi Aþkýn her zerresine sadýk ve talip ve tutuluyum.

Renkler mahcup.

Beyaz ve pembe en çok izini sürdüðüm.

Sözcükler yorgun.

Kilit noktamsa umudun sertifikasý.

Kaynayan bir döngü ve kanayan bir minval kandýðým olsa da eþrafým kaybolduðum aþikâr elbet Hakkýn yolunda acýnýn sunumunda hüzünlü kalbimle sýðýndýðým sadece yüce Yaratan.

Münafýk gülüþler çemberi.

Acýnýn da isyan ettiði gel gör ki sabrýn servet deðerindeki bedeli.

Ýklimler deðiþti deðiþeli böyleyim:

Bir varým bir yok.

Sözcükler acýmý deþti deþeli öðretiler baþýmýn tacý fazla söze gerek yok.

Sýnýrsýz bir dünya.

Sýnýr ötesi kimi rüya.

Acýnýn meþrebinde açarken çiçek dolu doða.

Yoktan var edene sýðýndýðým varlýk katsayýmda saklý iken hiçliðim ve iþte göðün kanamalý þimþeði ve gök gürültüsü nasýl ki isyaný bastýran bir mevkiidir sabýr taþým.

Ölümüne sevmek.

Ölümüne inanmak.

Ýnsan olmanýn kitabýný yazmak adýna insanlýðýma þerh düþüp bir avuç yaþta nem tutan yüreðim nelere delalet.