Hayat mıdır seni yoran yoksa kendin mi. Rahat değiliz biz. Fikirleriniz sabahtan akşama kadar kafa ütüler rahat kalamayız. Öğrenciyken derslerin, yatişkinsen işin, çocukların, emejliysen, hastalıklar, geçim derdi. Kendimize vaktiniz yok gibi. Her taraftan şıkıştırılmış gibi yaşıyoruz. Sahi biz neden yaşıyoruz. Bunca telaş neden. Bu düzeni kolayca kabullenip hayata devam etmemizi sağlayan ne akıl alacak gibi değil. İmrenir insan hayvanlara.