Kırdı dallarımı güz yeli
Gelip kuru yaprak alnıma
Vurdu bak bellerim güz yeli
Çaba emek ister yuvalar
Mevsimler peşpeşe kovalar
Gazele dönüyor ovalar
Gördü tüm hallerim güz yeli
Can suyumu verip bahardan
Kar düşürdün yazın kahırdan
Uykusuz bıraktın seherden
Nârdı hep güllerim güz yeli
En güzeli lisan dilimin
Benle harca zaman dilimin
Tatlı gelsin meyve dilimin
Yerdi ballarımı güz yeli
Adına sonbahar demedim
Senden elim yüzüm yumadım
Yine adın yere komadım
Yordu dillerimi güz yeli
Mansi' der yaşımız geçse de
Gençlikte şansımız kaçsa da
Kavuşmamız artık güçse de
Serdi küllerimi güz yeli
