-Kendinizi kýsaca tanýtýr mýsýnýz?

-1970’te Trabzon’un Köprübaþý ilçesinde doðdum. Güneþli Köyü Ýlkokulu’nu, Köprübaþý Ortaokulu’nu ve Köprübaþý Lisesi’ni bitirdim. Liseden sonra KTÜ Fatih Eðitim Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatý Öðretmenliði Bölümünü kazandým. 1992’de adý geçen okuldan mezun oldum. 02 Aralýk 1992’de ilk görev yeri olan Gümüþhane Lisesi’ne Türk Dili ve Edebiyatý Öðretmeni olarak atandým. 1994 yýlýnda vatanî görevimi Ýstanbul’da Kara Kuvvetleri Lisan Okulu’nda öðretmen olarak yaptým. Sonra Akçaabat Anadolu Ýmam-Hatip Lisesi’ne tayin edildim. 2000 yýlýnda Milli Eðitim Bakanlýðý tarafýndan Türk Dili ve Edebiyatý Öðretmeni sýfatýyla Türkmenistan’ýn baþkenti Aþkabat’a gönderildim. Türkmenistan’dan döndükten sonra Derecik Ýlköðretim Okulu’nda iki yýl Türkçe Öðretmenliði yaptým. Sekiz yýl Trabzon (Fen) Lisesi’nde,  beþ yýl Trabzon ÝMKB Meslekî ve Teknik Anadolu Lisesi’nde Edebiyat Öðretmeni olarak görev yaptým.  Son olarak 7 yýldan beri Trabzon 15 Temmuz Þehitleri Anadolu Lisesi'nde  öðretmen olarak çalýþmaktayým. Evliyim; iki kýzým, bir oðlum var.

Bugüne kadar “Türk Edebiyatý, Türk Dili, Türk Yurdu, Dergâh, Çýngý, Ayvakti, Kubbealtý Akademi, Üslûp, Ayraç, Akpýnar, Alkýþ, Altýnoluk,  Deðirmen, Berceste, Yüzaký, Genç, Nida, Somuncu Baba, Kardelen, Güneysu, Tefekkür, Çýnar, Mortaka, Kültür Ajanda, Siyerinebi, Ruhun Gemisi, Halk Edebiyatý, Açýkkara, Ihlamur, Gökmavi, Erciyes, Yediiklim, Töre, Maki, Gergef, Yarpuz, Dil ve Edebiyat, Gülistan, Kümbet, Mavi-Yeþil, Herfene, Seviye, Poyraz, Ýnceeleyen, Þehir ve Kültür, Yerli Düþünce” vb. gibi seçkin edebî dergilerde þiir ve yazýlarým yayýmlandý. 183 edebiyat yarýþmasýnda (þiir, hikâye, deneme, makale) birincilikten mansiyona kadar deðiþik ödüller kazandým.

            -Öðretmenlik mesleðinizi seçmenizin nedeni nedir?

            -Okumayý , dolayýsýyla da kitap satýn alýp biriktirmeyi (kütüphane oluþturmayý) seven bir insan olduðum için ilkokulda, ortaokulda ve lisede Türk Dili ve Edebiyatý derslerini öteki derslere kýyasla çok daha fazla severdim. Onun içindir ki okullarda Türkçe ve Edebiyat öðretmenleriyle iliþkim hep güzel olmuþtur. Onlarý kendime rol model olarak seçme gayreti içerisinde olmuþum. Okumalarým beni bir noktadan sonra yazmaya yönlendirmiþtir. Bugüne kadar þiirden hikâyeye, denemeden makaleye kadar birçok türde yüzlerce eser kaleme almýþým. Bu da benim Türk Dili ve Edebiyatý öðretmeni olmamda çok önemli bir etkendir. Bir de bildiklerimi insanlarla paylaþmaktan büyük bir keyif alýrým. Bilgi ve tecrübeleri paylaþmanýn zirve noktasý da tartýþmasýz öðretmenliktir. Onun için öðretmen oldum.

-Mesleðinizi öðrencilerinize önerir misiniz? Neden?

-Öðretmenlik mesleðini öðrencilerime tavsiye ederim tabii ki. Öðretmenlik mesleði halk arasýnda peygamber mesleði olarak da bilinir. Onun içindir ki öðretmenlik kutsaldýr. Ýnsanlara bir þeyler öðretmek, onlara yol göstermek (rehber olmak) insaný manevi olarak fazlasýyla tatmin eder. Hem öðretmenlik daima aktif olmayý gerektiren bir iþtir. Hayatýnýzý daima dinamik olarak yaþamanýzý beraberinde getirir. Onun için de hep enerjik kalýrsýnýz. Fakat bu meslek herkesin yapabileceði bir iþ deðildir. Öðretmenlik mesleðinde baþarýlý ve mutlu olabilmek için her þeyden önce sabýrlý olmak gerekir. Sabýrlý olmayan bir insan öðretmen olamaz, olmamalýdýr da. Bunun yanýnda öðretmenliðin ön þartý insanlarý sevmektir. Bir de öðretmen olacak kiþi okumayý, kendini geliþtirmeyi ve yenilemeyi sevmelidir. Empati ve paylaþma kültürü olmalýdýr.

- Mesleðinizi isteyerek mi seçtiniz?Tekrar okuma þansýnýz olsa öðretmenlik okur muydunuz?

-"Sanýrým tekrar dünyaya gelseydiniz yine öðretmen mi olurdunuz?" demek istediniz. Öðretmenlik mesleðini severek seçtim ama þunu da itiraf edeyim ki benim üniversite sýnavý sonrasýnda aldýðým puan belli olduktan sonra ilk sýrada seçtiðim meslek öðretmenlik deðil hukuktu. Hukuk alanýna apayrý bir ilgim vardý. Fakat bu, öðretmenliði sevmediðim anlamýna gelmez. Öðretmenliði de seviyordum ama o zamanlar hukuk okumak benim için daha önde gelen bir düþünceydi. Üniversite sýnavýna ilk sene girdiðim puanla tercih yaptýðým için o yýl hukuku alamadým. Bir sene daha beklemek de iþime gelmedi. Böylece öðretmen oldum. Bu sonuçtan hiç de piþman deðilim. Ýyi ki de öðretmen olmuþum.

-Mesleðinizin iyi yanlarý nelerdir?

-Öðretmenlik mesleðinin her þeyden evvel iyi yaný bu mesleðin malzemesinin insan oluþudur. Baþka bir tabirle insanla uðraþmaktýr. Böylelikle insanlarýn hayatýna dokunmuþ oluyorsunuz. Þahsiyet inþa ediyorsunuz. Böylelikle de topluma kalifiye insan yetiþtirerek katkýda bulunuyorsunuz. Hayatýna dokunduðunuz insanlar sizi kolay kolay unutmuyor. Her nereye giderseniz gidin orada bir öðrencinizle karþýlaþma imkâný buluyorsunuz. Demem o ki unutmadýklarýnýz sizi unutmuyor. Vefalý olan vefasýný gösteriyor.

-Öðretmenlik mesleðinin kötü yanlarý nelerdir?

-Aslýnda öðretmenliðin çok da kötü yanlarý yok, zorluklarý var. Özellikle kalabalýk sýnýflarda öðretmenler fazlasýyla yoruluyor ve de yýpranýyor. Bu da erken yaþlanmanýza sebep olabiliyor. Bir kýsým sýkýntýlý tipler öðretmenin sabrýný zorlayabiliyor. Zaten öðretmenliðin kýymeti de sabrýnýzla ölçülebilen bir þey. Derslerde sürekli ayakta olmak da fiziksel açýdan yorucu olabiliyor. Bir de her insanýn (öðrencinin) farklý karakterlerde olmasý öðretmenin tabir caizse insan sarrafý olmasýný gerekli kýlýyor. Öte yandan az da olsa bir kýsým öðrencilerin öðrenme yetersizlikleri, algýlama ve hazýrbulunuþ bakýmýndan zaaflarý öðretmenin iþini zorlaþtýrýyor. En önemlisi de bir kýsým öðrencilerin disiplinsizlikleri...

-Öðrencilerinizin baþarý durumunu nasýl ölçüyorsunuz?

-Öðrencilerin baþarý durumlarýný öncelikle yazýlý ve sözlü sýnavlarla, performans ve proje çalýþmalarýyla ölçüyoruz. Fakat öðrencilerin her zaman yazýlý ve sözlü sýnavlardan yüksek not almalarý iyi öðrenci olduklarý anlamýna gelmiyor. Öðrencinin iletiþim becerisi, insanî deðerleri ve ahlâký en az aldýðý notlar kadar kýymetlidir. Öðrenciyi birkaç sýnavla ölçemezsiniz. Ölçme deðerlendirme bütün bir öðretim yýlýný kapsayan bir süreçtir.

-Sýnýf yönetimini nasýl saðlýyorsunuz?

-Öðretmenliðin en zor ve en önemli yanlarýndan biri de sýnýf yönetimidir. Sýnýfý iyi yönetemeyen öðretmenler bu meslekte hakkýyla ve lâyýkýyla baþarýlý olamazlar. Disiplinli olmak  baþarýnýn olmazsa olmazýdýr. Bu da ancak iyi bir sýnýf yönetimiyle mümkündür. Kanaatimce öðretmen ne çok sert ne de çok yumuþak olmalýdýr. "Tatlý-sert" diye nitelendirdiðimiz kývamda olmalýdýr. Böyle olursanýz ne kimseyi þýmartýr ne de kýrarsýnýz. Ölçülü davranabilirseniz öðrenciyi disipline ederek baþarýlý olmasýný saðlayabilirsiniz.

-Eðitim felsefeniz nedir?

-Öðretmenin malzemesi insan olduðu için bu meslekte duygular ve düþünceler çok önemli ve belirleyicidir. Hangi kademede olursa olsun, eðitim felsefesi insan odaklý olmalýdýr. Hayatta önce ahlâk ve maneviyat gelir. Ahlâk ve maneviyattan nasibini almayan nesillerin eðitilmesi çok güçtür. Onlarý bilgilerle donatsanýz da istediðiniz ahlâkta (kývamda) yetiþtiremezsiniz. Zira bir kýsým ansiklopedik bilgileri bilmek ve formülleri öðrenmek eðitim için yeterli deðildir. Onun içindir ki eðitimle öðretim beraber ve paralel yürütülmelidir. Biri öbüründen geri kalmamalýdýr. Öðrencilere önce saygý, sevgi, vefa ve empati duygularý öðretilmelidir. Daha doðrusu bu kavramlarý içselleþtirmeleri saðlanmalýdýr.

-Öðretmenlik hayatýnýzda yaþadýðýnýz bir olayý (anýnýzý) anlatýr mýsýnýz?

-Öðretmenlik hayatýmda öðrencilerimin baþarýlarýyla hep gurur duydum. Onlarýn iyi yerlere gelmesi beni hep mutlu eyledi. Birçok öðrencim çok iyi yerlere geldi. Hayat beni birçok yerde onlarla sürpriz bir þekilde karþýlaþtýrdý. Hiç unutmam, Akçaabat Ýmam Hatip Lisesi'nde görev yaparken bir öðrencim þiirler yazar, yazdýðý þiirleri kontrol etmem için bana getirirdi. Öðrencim zaman içerisinde birçok öðrenciler arasý þiir ve kompozisyon  yarýþmasýnda  dereceler elde etti. Ben de baþta þiir olmak üzere, birçok alanda yazan bir insan olduðum için büyükler arasýnda düzenlenen þiir ve edebiyat yarýþmalarýna katýlýrdým. Öðrencim liseyi bitirdikten sonra Akçaabat'ta düzenlenen bir þiir yarýþmasýna katýldý. Ayný yarýþmaya ben de katýlmýþtým. O yarýþmada öðrencimin þiiri birinci, benim þiirim ise ikinci olmuþtu. Bu beni fazlasýyla mutlu etmiþti. Halk tabiriyle söylemek gerekirse boynuz kulaðý geçmiþti.