Vecibe...
Ne ararım gayri yolun sonunda?
Çıkmaz sokaklarda ışıklar sönük.
Renkler koyulaştı resmin tonunda,
Her neye uzansam, arkası dönük.
Nerde güler yüzler, hayâl bakışlar?
Sönmüş balonların çöküşü heryer!
Kalpten kalbe geçen mutlu akışlar,
Yıkık bacalarda tütüyor yer yer.
Kasvet var havada, puslanmış herşey,
Gündüzde geceyi yaşıyor ruhum.
Akortlar bozulmuş, ses vermiyor ney,
Artık derinlerde kanar mecrûhum.
Tabiban deştikçe yaramı gün gün,
Arşa çıkar âhım; bak gözlerime.
İçimi kavurur yediğim sürgün,
Halimi yansıtmam sevdiklerime.
Benimle yaşarım gece gündüzü,
Rab'bime inancım sonsuz rahmettir.
Yine aşacağım yokuşu düzü,
Enver'e vecibe, son azimettir...
21.12.2015
Fatih-İST.
Enver Özçağlayan
(
Vecibe... başlıklı yazı
enver-ozcaglayan tarafından
2.12.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
