İNSAN
Ve tanrı insanı yarattı, içine hem melek hem şeytan ruhu üfledi, hem cenneti hem de cehennemi yaşayalım diye. Yeryüzü tamda şu anda, bu modern günde, tam da insan aklının bu ilkel şiddet artık olmaz dediği zamanda ne halde. Her yerde kopmuş bacaklar, cansız çocuklar, uçurulmuş kafalar, yağan bombalar, herkes çıldırmış gibi diğerini kesiyor.
Sen bakıyorsun, bakıyorsun, artık pek bir şey hissetmiyorsun, donuksun, yaşamaya çalışıyorsun, halinin iyi olmadığını biliyorsun ama öylece bakıyorsun. Bazen içinde ufacık bir kıvılcım çakıyor, okuyor veya görüyorsun iyi insanlar, fedakar insanlar, seven insanlar, umutlanıyorsun, gözlerin yaşarıyor, evet be diyorsun evet işte tüm bu kötülüklerin içinde ışık da var, iyilik de var, işte o ufacık kıvılcım anlarında mutlu oluyorsun, yeniden hayatta olduğunu hissediyorsun.
Ah tanrım,
tanrım neden bu dayanılmaz acılar ? Bizler neyiz,? Yarattığın şaheser
yeryüzünde birer zavallı mıyız, şeytan mıyız, daha kötüsü müyüz.