Üşür Yüreğimde İstanbul
Eski zaman minyatürlerinden çıkıp gelirsin yüreğime. Bir İstanbul efsanesi olur gözlerin. Değer yüreğime kirpiklerin titrerim.
Bazen, bir Nedim gazelinde tebessüm edersin. An gelir Itri’nin tellerinde nağme nağme inlersin. Güzellik, seni ihtiva ettiği için mesrur, özetisin sümbülün,lâlenin…
Tadısın Emirgan’da çayımdaki şekerin.Damağımdaki kekrelikle içime işlersin. Güzellik katar nefesin,buğusuna semaverin. Sen İstanbul'u seyre dalarsın ben ellerini…
Bardaklarımız bakışırken birbirine, biz havadan sudan
konuşuruz.
Egoztik iklimleri yansıtır nemli gözlerin. Ucuna tutunuruz ince hayallerin. Çayımızı değil aklımızı karıştırır kaşık…
Gizemli ,naif bir tablo albenisi ellerinde. Sen birden başını öne eğersin. Derin bir sessizlik…
Benim aklım hâlâ gözlerinde…
İnceden bir yağmur başlar. Zamana hükmümüz geçmez. Artık kalksak dersin…
Üşür yarım kalan çaylarımız….
24.01.2010 İ.K
(
Üşür Yüreğimde İstanbul başlıklı yazı
İbrahim Kilik tarafından
23.05.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
