Öyle bir inlerdi ki hayalet gibi
Sevinçten ve acıdan soyut
Bir kıvılcım büyür alevlenirdi
Her gün yeniden çözülürdü karanlık
Her gün yeniden boğulurdu aydınlık.
Gelgitler oluşurdu saplantılar eşliğinde
Aykırı oluşumlarda bir paradoks
Sanki başkalaşan bir efsus
Sanki bir zuzula, sanki bir zulkavmi
Sanki mukadderat belkide umut taciri.
Apaçık görüyordum hayal olan çağları
Türbülans olmuş yeryüzü için, için
Orda öylesine kaynaşmıştı hayır, şer
Kader! diye haykırdı birinci uğultu
Azap diye seslendi ikinci uğultu.
Ufkun dibinde aynı yerden
Yüce bir hedefe varmak için
Yaşayanlar mücadele edenlerdir diyordu
Ruhların efendisi
Hayır diye seslendi karanlıktan
Ölülerin bekçisi
Sonra kol kola girip yürüdüler ikisi.
28 aralık 2024
(
*öyle Bir İnlerdi Ki** başlıklı yazı
AuBaDe) tarafından
3.01.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.