Bir parka girdiðimde, emekli bir hocamýzýn daveti üzerine masasýna oturdum. Masada O’ndan baþka, O’nun iki arkadaþý daha oturuyordu. Ben onlarla tanýþmýyordum ve tanýþtýk. Sohbete girdik. Bunlarýn hepsi de, ben hariç, üst düzey emekli eðitimcilerdi; Prof., doçent vs. Hatta dekanlýk yapmýþ olan da vardý...  Yaþça da en küçükleri altmýþýnda olan, sonradan aramýza katýlan bir bayan profesör hocamýz ile bendim!

Sohbet zenginleþerek devam ediyordu. Yavaþ yavaþ ideolojik ve siyasi fikirler de belirmeye baþladý tabii. Bense, kültür ve sanatýn olduðu ortamlarda siyasi ve ideolojik sohbetlerden uzak dururum. Hele de tanýmadýðým kiþilerin olduðu ortamlarda… Çünkü siyaset ve ideoloji toplumu bölen argümanlarýn baþýnda geliyordu. Ama sadece kültürün konuþulduðu ortamlar birleþtiriyor.  

Toplumsal sorunlarý konuþurken bir ara bayan hocamýz; ben öðrencilerime “siz yalakasýnýz” diyorum. Her defasýnda sýnýfa girdiðimde “siz yalakasýnýz” diyorum onlara, diyerek tekrarlýyor. Diðer hocalarýmýz da ben hariç, gülümseyerek onun gözüne bakýyoruz. Tabii O’da bizi dikkatlice göz ucuyla izliyordu. Ýki, üç tekrarýnýn ardýndan diðerleri ise “koyun, koyun” diye O’na destek vererek bir de gülüþtüler, tabii ben yine hariç. Bayan hoca “bir ara öðrencimin biri bana” evet, evet hocam biz yalakayýz, dedi, diyor…! Ve hocamýz, öðrencisinin onu bu þekilde destekler ifadesinden baya hoþlanmýþ görünüyordu. Sonra O da diðer hocalarýn kendisini destekleyen “koyun” ifadesine katýlarak “evet, bu toplum koyun” dedi! Üstelik bayan hocamýz beni tanýmýyordu bile, orada tanýþmýþtýk, belki basýndan tanýyor olabilirdi…!         

Deðerli okurlarým, þimdi buna herhangi bir yorum getirmeme gerek var mý sizce?! Yorum zaten ortada deðil? Hem de bir konferans konusu ve süresi olabilecek kadar!  

Biz toplum olarak, nasýl bir demokrasi istiyoruz, hangi demokrasiye kavuþacaðýz, hangisini özlüyoruz, bu þekilde nasýl kavuþacaðýz? 

Kendi siyasi ve ideolojik düþüncesinde olmayanlara karþý bakýþlarýna bakar mýsýnýz? Aslýnda ben, buna raðmen, gençlerimizden çok daha umutluyum biliyor musunuz!? Öðrencimiz O’na harika bir cevapla tokadý medenice patlatmýþ da O, hâlâ bunun farkýnda bile deðildi…! Olamayacak kadar da “okumuþ cahil” yani.

Biz, bir de kalkar eðitim sisteminin kötü olduðundan bahsederiz. Ben de dahil. Ama ben artýk kararýmý deðiþtirdim, eðitim sistemimiz deðil eðitimcilerimiz bozukmuþ. Eðer daðda çobanlýk yaparken kitap elinde dolaþan bir gencimiz; üniversiteyi, dershane ve öðretmensizliðe raðmen kazanýyor ve örgün, öðretmenli ve de dershaneli okuyanlar üniversiteye giremiyorsa bu da buna ikinci bir delil olsa gerek.  

(Mümin Saðlam)