Birkaç güzellik katalım derken hayata.
Kim bilir ne zamandan beri çekilen acıların dargını olduk.
Sorgularda yaşadık kederimizi, neşemizi de.
Yağmur ceketli hükümler giydirdik kendimize.
Sebebini aramayı unuttuk kendi kalabalığımızdan, yalnızlıkların.
Yüzümüzü geceye döndüren ayazlarımızdan kaçtık çok kez.
Hüzünlere, yeni güneşler giydirir olduk umarsız.
Kimseye kıyamadık önceleri,
Sonra kendimize dönmeyi unuttukça,
Kendi kıyımlarımıza ağlar olduk.
Bir yürek kenarından baktık hayata kimi kez.
İçine ulaşılamayan yolculuklara bilet kestik.
Korkularımızdan dağlar yaratıp
Ceketimizi omzumuza asıp kaçmak istedik o diyarlardan.
Çünkü mülteci barınaklarımız vardı, duygu pınarlarımızda.
(
Mülteci Kederler başlıklı yazı
nesrin-ozdemir tarafından
7.01.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
