Sensizlik yağmurlu gecedir,
Aşkın iki yanı koyu gecedir…
Her bir mevsime göredir ses,
Neden sessiz gözlerin?
Tüm kalabalıkları terk edince,
Bana sensiz bir evren kalıyor.
Baktım bütün ah eden şiirlere:
Gözlerini anlatıyor.
Kahkaha çiçekleri suspustur,
Mavi ay üşür suretine baksa.
Kolay mı durmak karşısında
Gözlerinin?
Çığlığımla koşuyorum uzaklara,
Hüzün mü bana sıkı sıkı sarılan?
Her şeyin karşılığı vardır, amenna…
Karşılığı nedir gözlerinin?
Yüzümün alevi sarar dokunsan,
Bu yüzden kül kokar yüreğim…
Ayrılık mektupları gibi yakıcıdır
Senin gözlerin.
Sen hiç bulut oldun mu, sevgili,
İçinde kehribar damla taşıyan?
Gönlümde mermiler derine iner,
Düşüne yatar gözlerim.
Giderim demek bir tehditmiş,
Teklif değil…
Gözlerinden öğrendim.
