İnsanca
Sarımsaktan kokular
Kalbimi inletirken
Aynasından gözüken kaç kişi kaldı acaba?
Fesat hayat, mezat hayat
Olma sen!
Dik dur sakın eğilme.
Dışarıda yağan yağmur
Kimleri ağırlarsın?
Eyvah, eyvah
Yıkanmayan insanlık
Bile bile kendini iğnelerken.
Leylak kokan yüreğim
Düne dair şarkılar söylerken
Penceremde görünen barışsever güvercin
Erişilmez boylara ne adaklar adanır
Toprakta al olurken
Geçmişe uzanan kemanım
Dostlarımla ağlarken
Anılar canlanırken
Hayalleriyle konuşan siluetler yanarken
Baki kalan gök kubbede
Düne ait dosttan kalan bir hoş seda
Kulağımda çınlarken.
Ahh dostluklar
Şimdilerde ismini de bilmediğimiz
Hırpalanan zamanın içinde ezilirken
Mazide esen rüzgar karayeldi galiba
Dalından kopan yaprak
Dört bir yana savrulurken.
Bugünlerde yad edilen
Yaşanan, yaşatılan
Unutulmayan dostluklar
Çocukluktan kalan.
Çocukların saf dünyası
Yıkılmıyor, Nafile!
(
İnsanca başlıklı yazı
Mehmet Tevfik ELTAS tarafından
6.02.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
