Dem'leyin


Demleyin ruhumu, can ateşinde;
Ki, süzülsün tenimden yakıcı cürmüm.
Başı kınalanmış kurbanlar gibi,
Bir hayra sayılsın sanki ölümüm...
*

Yıkıldı birer birer koca tuğlalar,
Altından sıyrıldım tonluk duvarın,
Akıl kıvrımlarıma lavdan damlalar;
Düştükçe - eridim avcunda ân'ın-.

*
Bir urgan ki, kalın ve nurdan;
Sarkmış tepemden uzanamadım.
Ben ki, rüyalarımda yandığım hârdan,
Uyanıp aydıkça kurtulamadım...
*

- Delilik sandığın akla sığınak-
Sessizlikler sonsuz haykırış.
Haykırdım gece, sessiz ve ağlak;
Gözümde bahar, ruhum kara kış...



istanbul: 25.9.2012 12:35:00



DED-2020/139.sayısı



( Dem'leyin başlıklı yazı DENG-İ NAZ tarafından 7.02.2025 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu