Demleyin ruhumu, can ateşinde;
Ki, süzülsün tenimden yakıcı cürmüm.
Başı kınalanmış kurbanlar gibi,
Bir hayra sayılsın sanki ölümüm...
*
Yıkıldı birer birer koca tuğlalar,
Altından sıyrıldım tonluk duvarın,
Akıl kıvrımlarıma lavdan damlalar;
Düştükçe - eridim avcunda ân'ın-.
*
Bir urgan ki, kalın ve nurdan;
Sarkmış tepemden uzanamadım.
Ben ki, rüyalarımda yandığım hârdan,
Uyanıp aydıkça kurtulamadım...
*
- Delilik sandığın akla sığınak-
Sessizlikler sonsuz haykırış.
Haykırdım gece, sessiz ve ağlak;
Gözümde bahar, ruhum kara kış...
istanbul: 25.9.2012 12:35:00
DED-2020/139.sayısı