Düşündüm, elimde kaldı malım ve mülküm, şair olma adına ne varsa söz heybemde
Kaybettim sahrada yürürken, ayaklarım taşımaz iken bedenimi, gün ortasında
Susamışlığıma kurban ettim, bir kırbadan içtiğim birkaç damla suyun hatırı için.

Ben biliridim rahmettir, su gökten düşerken yere, gazap olmadan önceleri
Onun için, söz heybemde sattım bana ait olan ne şiir varsa sahra ortasında

Satın alan bedevî değildi, beni kendine mecbur kılan başı fotürlü bir zattı
Altına şiirlerimin ismini yazacak, bana telif bırakacaktı, ben ünlü olacaktım

Onlar hazır su satıcılarıdır, Allah'ın suyunu ambalajlar satıp zengin olurlar gece gece
Bilirim onları bir de kandillerde reklâmını yaparlar suyun kimileri hayırdan uzak biline

Ben nice bedava su şişesini boca ettim, kapağını açarak suya kandı çatlayan toprak
Bilirim sudan para kazananları toprak affetmeyecek, öyle der büyükler parçalanacak

Düşündüm neden alındı söz heybemden hayata dair emeğimin en mümtaz sayfaları
Altında ismim olacakmış, kazanan onlar olacak kurulan çarkı bilirim çevirecek sözler

Ama onlar bilmediler, mukavelede yer almamıştı, başka şiir yazmamam, iyi ki yoktu
Onlara da selam göndermesem, bu iyiliğimi onlara kim söyler nereden bilecekler!...
( Susarım Çoğu Zaman Aslını Kaybeder Asalet Lazım İnsan Olana4 başlıklı yazı MehmetALİ tarafından 27.05.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu