Ah Mücella Mücella
Nice şiir yazdım da, benim ki nerde dedi,
İki
satır yaz dedi, ah mücella Mücella.
Belki de ilaç olur, bende ki derde dedi,
İster isen
çiz dedi, ah mücella Mücella.
İki
satır yaz dedi, ah mücella Mücella.
Afeti devran idin, şerh tutardı ellerin,
Herkeslere yeterdi, marifetli dillerin,
Dirilip şiir olur, ölümsüzdür küllerin,
İşte bunlar az
dedi, ah mücella Mücella.
İki
satır yaz dedi, ah mücella Mücella.
Hele ki şiirleri, dillerde dolaşırken,
Kıtalardan kıtaya, aşk ile ulaşırken,
O sanatçı sesiyle, söyleme bulaşırken,
Bilmeceyi çöz dedi, ah mücella Mücella.
İki satır yaz
dedi, ah mücella Mücella.
Onurlu gururludur, senelerdir tanırım,
Ben sevdim abla gibi, o da sever sanırım,
Söylemine sözüne, davaya inanırım,
Yok davada naz
dedi, ah mücella Mücella.
İki satır yaz
dedi, ah mücella Mücella.
Seninle şiir için, gezmişiz nice diyar,
Birlik ile birlendik, haine verdik ayar,
Merak etme gün olur, birisi sesin duyar,
İlham bizde koz
dedi, ah mücella Mücella.
İki satır yaz
dedi, ah mücella Mücella.
Yer ettin gönlümüzde, tartışılmaz kıymetin,
Âdeme ulaşır mı, o büyüklük şefkatin,
Şiir ki büyük nimet, farkındayız nimetin,
Şiirler bir tez
dedi, ah mücella Mücella.
İki satır yaz
dedi, ah mücella Mücella.
Âdem Efiloğlu
20 Şubat
2025
Not: Uzun yılların dostluğu kıymetli ablam
dediğim Mücella Pakdemir’e ithaf edilmiştir.