Online Üye
Online Ziyaretçi
SOPHİAYA MEKTUPLAR 4
Hayat yazılmamış şiirdir Sophia
Göğsümüzde uyuttuğumuz cümlelerin harı
İşte bu yüzden cemreler uyandırır baharı
Havayı aşkınla doldurur sonra
Suyla yıkar
Toprakla doyurur Şubatın izlerinde…
Ah Sophia;
Gözlerimi ellerimin tersiyle silişimden
Üstümün başımın pespaye oluşundan anla yetimliğimi
Sen bakma arada şiirler yetişiyor imdadıma
Ağlamayayım diye.
Hoş ağlamak yüreğimin sadakasıdır diye bilsem de
Başka iz istemem derinlerimde
Sevdandan başka…
Sophia;
Vardiyalı hüzünlerle kavgalıyım
Uzakların soluk yüzlerinde mülteci bakışlarım
Sevmelerin bile ellerimden tutuyor
Ağlayankayalardan uçmak istiyorum dalgalı denizlere
Ağlıyorum dedim de
Belki de dalgalar ağlıyor benim yerime…
Farkında mısın Sophia
Hiç senden ve benden söz etmeden
Etrafından dolanıyor kelimelerim
Ne zaman seni yazacak olsam
Bir bahar esintisi
İçimde patladı patlayacak
Magmaların sesi
Ah Sophia
Belki de içimde ki deliliğin belirtisi…
Çıldırmış olmalıyım Sophia
Yüreğimde filizlenen bir muştunun hatırına
Selam durun aşk’ı İstanbul’a…
Adem Efiloğlu
18 Şubat 2025
İlk cemrenin hatırına… J