Bazen susar insan. 
Yüreği haykırmak istedikçe,
Söylemek istediklerini gömer yüreğine.
Güvenilir bir dost arar gözleri.
Sığınmak ister,
Kendisi gibi bir yaralı yüreğe.
Şifa zanneder aldanır,
O süslü püslü sözlere!

Bazen kalmak ister insan,
Ayakları gitmek istedikçe!

Şu an gökyüzüne bakıyorum.
Söylesene sevgili.
Benim şehrime yağan yağmur,
Senide ıslatıyor mu şimdi?
Avuclarına biriktirdiğin damlaları,
Sürüyormusun yüzüne?

Rüzgarı kokluyormusun benim gibi?
Sevda kokuyormu her esinti?

Söyle sevgili.

Senin avuçlarına da düşüyor mu,
Bu yağmur taneleri?
Sende benim gibi, göz pınarlarında,
Saklıyor musun, o inci tanelerini?

Hani seni çok seviyorum diyordun ya?
Ve ben inanıyordum sana.
Aslında çok sevmek değil,
Gerçek sevmek gerekiyor.
Anlıyorsun beni değil mi?

Sakın kızma bu sözlerime.
Niyetim seni kırmak değil elbette.
Ama ne olur, bir daha kimseyi çok sevme.
Bir daha kimseyi,
Yokluğuna mahkûm etme olur mu?

Bir kere de olsa gerçek sev be sevgili.
Bir kere de gerçek sev olur mu!

Şimdi sen yoksun ya yanımda.
Ben bazen denizin taaa dibinde,
Bazen gecenin demindeyim.
Bazen de, bir sokak lambasının,
Gölgesine sığınan, hayallerimle’ avunuyorum!

Söylesene sevgili.
Benim yüreğime düşen kor,
Senide yakıyor mu şimdi?
Sende benim gibi, düşman misin gecelere?
Söylesene düşman mısın?

…….Meryem Keskin…..

…….04.07.2021……..