Ben zayıf bir ağacım
Fırtınalar esiyor üstümde
Dallarım duraksız savrulmakta
Yakındır artık ayrılık vakti
Yıkılırım kökümden ölmesene.

Unutmak ne ferah olurdu yaşanmışları
Hatırlamamak ayrılıkları
Geçmiş ve gelecek aynasından söz ediyorum
Bakıyorum istemeden
Ne zaman kıracak olsam bakış aynasını
Kaygılar denizinde yüzüyorum.

Hızla irtifa kaybeden ne yapabilir
Yokuş aşağı fren tutmuyorsa
Nerde nasıl duracak belirsiz
Günler kaygı dolu öylesine değersiz.

Yükseğe astıkların düşmeye başladığında
Bir parçan daha kopar yüreğinden
Hani bocalarsın ya çıkmazlarında
Tuttuğun ne varsa düşer ellerinden.

İşte orda bahçeli göl manzaralı bir ev
Olması gereken her şey var
Biraz uzağında yıkık dökük bir ev
Olması gereken hiçbir şey yok
Tezatlar içinde iki ihtiyar
Söyleyin o halde kim mutlu, kim bahtiyar.


Mustafa yaman
20 mart 2025