Sen yoksan o köyün yolu bitmez
Sen yoksan o eve girilmez
Elim uzanmaz kapısını açmaya
Her yerden bakarsın ablam
Kavrulan yüreğimi yakarsın ablam.

Sen yoksan sofralara oturulmaz
Eksikse tabağın, kaşığın, bardağın
Ne karnım doyar, ne susuzluğun kanar
Sen yoksan duvarlar kan ağlar
Sen yoksan içim yanar ablam.

Ne bahar gelsin ne güneş açsın
Bahçemiz yeşermesin soluk kalsın
Şensiz ne çiçek isterim ne meyva
Pas tutsun verane olsun o ev
Pencereden kimseler bakmasın
Sönük kalsın tütmesin bacası
Sen yakmıyorsan ocağı
Ne bir aş isterim başkasının elinden
Ne bir söz isterim alemin dilinden.

Sen yoksan uyuyan acılarım uyanmasın
Yasımı görmerim içime
İstemem kimseler duymasın
Kavuşmak belki bir rüyanın koynundadır
Kavuşmak belkide yakındır ablam.